Η αισθηση «του να φευγει η γη κατω από τα ποδια σου»,
που σχεδον ολοι μας νοιωθουμε, είναι αποτελεσμα ολης αυτής της επιθεσης που
δεχομαστε, και που βασιζεται στην εφαρμοσμενη ψυχολογια.Αυτη η μεθοδος εχει ηδη
δοκιμαστει σε Χιλη,Αργεντινη, Ιρακ, Ρωσσια… «Σοκ και δεος» την ονομασαν και
στηριζεται, στον τροπο που χρησιμοποιει η Σια για να σπασει το ηθικο των
αιχμαλωτων της, μονο που τωρα αυτό εφαρμοζεται σε μια ολοκληρη κοινωνια. Η
ιδεα, αυτή ηταν του Μ. Φριντμαν, που
συμβουλευε τους αμερικανους πολιτικους να δημιουργουν καταστασεις σοκ,
για να μπορουν να περνανε ότι πιο αντιδημοκρατικο μετρο ηθελαν σε ολοκληρες
χωρες, με τελικο στοχο την υποδουλωση
τους.
Αυτος η
μεθοδος όμως, εχει ένα μεγαλο μειονεκτημα. Δεν πρεπει ο κρατουμενος (λαος) να
συνειδητοποιησει την κατασταση που βρισκεται. Αν το καταλαβει, δεν είναι πια
υποχειριο, δεν είναι δεκτικος σε υποβολες και το σοκ παυει να υφισταται (γιατι
η κατασταση του σοκ, είναι εξ ορισμου μια παροδικη κατασταση). Να λοιπον τι δεν
θελουν αυτοι. Να μην καταλαβουμε τι ζουμε.
Ας δουμε λιγο αυτές τις τακτικες δημιουργιας σοκ.
Πρωτα απ όλα, πρεπει να «ξυπνησεις» αποτομα το
ατομο (εδώ, ολοκληρη την Ελληνικη κοινωνια).
Θυμαστε ότι, εκει που ειμασταν «ομορφα και καλα», αποχαυνωμενοι μεσα
στην καταναλωτικη μανια μας…νασου η καπιταλιστικη τους κριση.
Μετα, πρεπει να το απομονωσεις από το περιβαλλον,
και να μην το αφησεις να ερθει σε επαφη με άλλα ατομα, με σκοπο να το
αποπροσανατολισεις, να μην ξερει δηλ
ποιος είναι, που είναι, από πού ερχεται και που παει. Εδώ, το συστημα δουλεψε
για δεκαετιες, προωθωντας εμεσα, αξιες και τροπους συμπεριφορας που δεν ειχαν
καμμια σχεση με της Ελληνικες (αλλα και την ανθρωπινες) αναγκες. Και εμεις
…τσιμπισαμε, κι αρχισαμε να κυνηγαμε το χρημα, που μεταφραζοταν σε σπιτι,
αυτοκινητο…μεχρι λαπτοπ και κινητο. Και –επιτελους- γιναμε αυτονομοι, δεν χρειαζομαστε
πια ο ενας τον αλλον. Το συστημα τους (μας), μας εδινε πλουσιοπαροχα ότι
χρειαζεται ο καθενας για ναναι «ευτυχισμενος» … και μονος. Ξεχασαμε ποιοι
ειμαστε, λιγουρευομενοι το «αμερικανικο ονειρο». Χαθηκαμε μεσα σε ένα κυκαιωνα
αχρηστων πληροφοριων.Χασαμε τον «μπουσουλα» μ αλλα λογια…
Το τριτο, και το κυριοτερο, για να υποδουλωθει το
ατομο, είναι τα χτυπηματα ναναι απανωτα, για να δημιουργησουν συνεχη φοβο και
ανασφαλεια (να μην ξερεις «από πού θα σουρθει»). Αυτό είναι που θα το
διατηρησει στην κατασταση του σοκ. Δεν είναι τυχαιο δηλ, που τα νεα μετρα
εξαγγελονται συνεχεια, και σιγα σιγα…
Ας δουμε τωρα τι μπορουμε να κανουμε για να
ξεφυγουμε από τα λαμογραβατοφορεμενα «χρυσα» καθικια.
Ξεροντας ότι σ αυτην την κατασταση, θα θολωσει η
σκεψη, θα μειωθει η κριση, και η φαντασια θα νεκρωθει, δεν πανικοβαλομαστε,
αλλα το βλεπουμε σαν μια φυσικη αντιδραση του ανθρωπου σε τετοιες καταστασεις.
Πρωτα απ όλα δηλ, ψυχραιμια. Σοκ ειναι. Θα περασει.
Το αλλο ερωτημα είναι, το πώς δεν θα αισθανομαστε
«χαμενοι» μεσα σε τουτη την ανταρα. Αν ξερουμε, ποιοι ειμαστε, που ειμαστε,τι
θελουμε και πώς να το αποκτησουμε, εχουμε κανει ηδη το μεγαλυτερο βημα. Ας
θυμηθουμε ολ αυτά που μας εκαναν να ξεχασουμε. Οτι δηλ ειμαστε Ελληνες και
αγαπαμε τον τοπο που ζουμε ( και όχι βεβαια ότι μισουμε αλλους λαους) και δεν
θα επιτρεψουμε σε κανενα αρχομανη να μας τον στερησει. Ότι εχουμε μεσα μας, την
ιστορια, την γλωσσα, την θρησκεια και ότι άλλο πολιτισμικο στοιχειο γεννηθηκε σ
αυτόν τον τοπο (και που είναι πολυτιμο), και δεν θελουμε να καταπινουμε αμασητο
οτιδηποτε δεν ταιριαζει μ εμας. Ότι θελουμε την ταυτοτητα μας (όπως και κάθε
εθνος), όχι να καταντησουμε κουλτουροελληνοαμερικανικα κλωνοποιημενα τερατα. Ότι θελουμε να ζουμε εδώ και τωρα ευτυχισμενοι
μεσα σε μια κοινωνια με πραγματικη ειρηνη, αλληλεγγυη και δικαιοσυνη, κι όχι
στους παγερα «τελειους» ψευτοεπικοινωνιακους κυβερνοχωρους τους…
Οσο για τα αλεπαλληλα χτυπηματα τους,…ε ! … δεν
είναι δα και η πρωτη φορα που περναμε κατι τετοιο. Τα βαλαμε με πολύ ποιο
δυνατους αντιπαλους που γιαυτο μας θεωρουσαν «τρελλους»…για θυμηθειτε…
Θα τελειωσω με ενα ποιημα του Κατσαρου που γραφτηκε
εδω και 50τοσα χρονια, και που ναστε βεβαιοι, οτι δεν ξεστομισε τουτα τα λογια
για να κλαψουριζουμε διαβαζοντας τα, μα για να τα κανουμε πραξη. Αγριμια…καλη
λευτερια.
Γιωργος Περικος
Η ΔΙΑΘΗΚΗ ΜΟΥ (Μιχαλης Κατσαρος)
Αντισταθείτε
σ' αυτόν που χτίζει ένα μικρό σπιτάκι
και λέει: καλά είμαι εδώ.
Αντισταθείτε σ' αυτόν που γύρισε πάλι στο σπίτι
και λέει: Δόξα σοι ο Θεός .
Αντισταθείτε
στον περσικό τάπητα των πολυκατοικιών
στον κοντό άνθρωπο του γραφείου
στην εταιρεία εισαγωγαί- εξαγωγαί
στην κρατική εκπαίδευση
στο φόρο
σε μένα ακόμα που σας ιστορώ.
Αντισταθείτε
σ' αυτόν που χαιρετάει απ' την εξέδρα ώρες
ατέλειωτες τις παρελάσεις
σ' αυτή την άγονη κυρία που μοιράζει
έντυπα αγίων λίβανον και σμύρναν
σε μένα ακόμα που σας ιστορώ.
Αντισταθείτε πάλι σ' όλους αυτούς που λέγονται μεγάλοι
στον πρόεδρο του Εφετείου αντισταθείτε
στις μουσικές τα τούμπανα και τις παράτες
σ' όλα τ' ανώτερα συνέδρια που φλυαρούνε
πίνουν καφέδες σύνεδροι συμβουλατόροι
σ' όλους που γράφουν λόγους για την εποχή
δίπλα στη χειμωνιάτικη θερμάστρα
στις κολακείες τις ευχές τις τόσες υποκλίσεις
από γραφιάδες και δειλούς για το σοφό
αρχηγό τους.
Αντισταθείτε στις υπηρεσίες των αλλοδαπών και διαβατηρίων
στις φοβερές σημαίες των κρατών και τη διπλωματία
στα εργοστάσια πολεμικών υλών
σ' αυτούς που λένε λυρισμό τα ωραία λόγια
στα θούρια
στα γλυκερά τραγούδια με τους θρήνους
στους θεατές
στον άνεμο
σ' όλους τους αδιάφορους και τους σοφούς
στους άλλους που κάνουνε το φίλο σας
ως και σε μένα, σε μένα ακόμα που σας ιστορώ
αντισταθείτε.
Τότε μπορεί βέβαιοι,να περάσουμε προς την Ελευθερία.
Αντισταθείτε
σ' αυτόν που χτίζει ένα μικρό σπιτάκι
και λέει: καλά είμαι εδώ.
Αντισταθείτε σ' αυτόν που γύρισε πάλι στο σπίτι
και λέει: Δόξα σοι ο Θεός .
Αντισταθείτε
στον περσικό τάπητα των πολυκατοικιών
στον κοντό άνθρωπο του γραφείου
στην εταιρεία εισαγωγαί- εξαγωγαί
στην κρατική εκπαίδευση
στο φόρο
σε μένα ακόμα που σας ιστορώ.
Αντισταθείτε
σ' αυτόν που χαιρετάει απ' την εξέδρα ώρες
ατέλειωτες τις παρελάσεις
σ' αυτή την άγονη κυρία που μοιράζει
έντυπα αγίων λίβανον και σμύρναν
σε μένα ακόμα που σας ιστορώ.
Αντισταθείτε πάλι σ' όλους αυτούς που λέγονται μεγάλοι
στον πρόεδρο του Εφετείου αντισταθείτε
στις μουσικές τα τούμπανα και τις παράτες
σ' όλα τ' ανώτερα συνέδρια που φλυαρούνε
πίνουν καφέδες σύνεδροι συμβουλατόροι
σ' όλους που γράφουν λόγους για την εποχή
δίπλα στη χειμωνιάτικη θερμάστρα
στις κολακείες τις ευχές τις τόσες υποκλίσεις
από γραφιάδες και δειλούς για το σοφό
αρχηγό τους.
Αντισταθείτε στις υπηρεσίες των αλλοδαπών και διαβατηρίων
στις φοβερές σημαίες των κρατών και τη διπλωματία
στα εργοστάσια πολεμικών υλών
σ' αυτούς που λένε λυρισμό τα ωραία λόγια
στα θούρια
στα γλυκερά τραγούδια με τους θρήνους
στους θεατές
στον άνεμο
σ' όλους τους αδιάφορους και τους σοφούς
στους άλλους που κάνουνε το φίλο σας
ως και σε μένα, σε μένα ακόμα που σας ιστορώ
αντισταθείτε.
Τότε μπορεί βέβαιοι,να περάσουμε προς την Ελευθερία.