Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΑΛΛΟ ‘’ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗ ΔΡΑΧΜΗ’’ ΚΑΙ ΑΛΛΟ ‘’ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΕ ΛΑΪΚΗ ΑΤΟΚΗ ΔΡΑΧΜΗ’’, ΠΟΝΗΡΟΙ… !

Για να ξεκαθαρίσουμε κάτι σχετικό με την επιστροφή της οικονομίας μας στη δραχμή μιας και, για ευνόητους λόγους, σκόπιμα αποκρύπτεται .
Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗ ΔΡΑΧΜΗ ΔΕ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ «ΠΑΛΙΑ» ΔΡΑΧΜΗ ΠΟΥ ΚΟΒΟΤΑΝ ΣΤΑ ΕΚΔΟΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΑΓΓΛΙΑΣ ΑΠΟ ΙΔΙΩΤΕΣ ΚΑΙ ΕΝΤΟΚΑ (!?)  
Η διαδικασία αυτή αποτελεί το υπέρτατο κόλπο των τραπεζιτών, το οποίο δημιουργεί νομοτελειακά και παγκόσμια το λεγόμενο «δημόσιο χρέος» που «δικαιολογεί» επίθεση, κατά βούληση, των γνωστών οίκων. (αρνητική
αξιολόγηση – αύξηση των σπρέτς – «καθυστέρηση» δήθεν των κυβερνόντων – αδιέξοδο – ανάγκη μετρητών – προσφυγή σε Ε.Ε. ΔΝΤ με νέα δάνεια – νέα υπερχρέωση – ελεγχόμενη πτώχευση - ΠΛΙΑΤΣΙΚΟ !)
Φανταστείτε ! Η δραχμή που «κόβαμε» ήταν …αγορασμένη με τόκο από ιδιώτες, δεν την παράγαμε εμείς !
Άρα λοιπόν, ΟΤΑΝ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗ ΔΡΑΧΜΗ, ΕΝΝΟΟΥΜΕ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΕΑΤΟΚΟ ΛΑΪΚΟ ΝΟΜΙΣΜΑ ,ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΡΑΓΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΟΠΟΙΗΜΕΝΗ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ (ΣΤΑ ΔΙΚΑ ΤΗΣ ΕΚΤΥΠΩΤΗΡΙΑ), ΜΕΣΑ ΣΕ ΕΝΑ ΠΛΗΡΩΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΚΑΙ ΣΕ ΕΝΑ ΑΛΛΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ, ΑΜΕΣΗΣ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ! ΔΕΝ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΕΤΟΙΟ ΒΗΜΑ ΓΙΑ ΝΑ ΞΑΝΑΓΥΡΙΣΟΥΜΕ ΣΤΑ ΙΔΙΑ …

Κάτω από αυτό το πρίσμα, δεν μιλάμε μόνο για οικονομική λύση στα στενά πλαίσια της , αλλά για ένα νέο κοινωνικό ξεκίνημα, για μια νέα κοινωνία που από οικονομικής πλευράς θα έχει τα χαρακτηριστικά της αυτονομίας ,της ανυπαρξίας πιστωτικής ασφυξίας (ρευστό) και της δίκαιης διανομής του εισοδήματος. Σε κάθε προτεινόμενο πολιτικό σύστημα, το ΑΤΟΚΟ λαϊκό νόμισμα αποτελεί τη δικλείδα ασφαλείας .Μ’ αυτό, δεν υπάρχουν ‘’κρίσεις’’, αεριτζήδες, απίθανα χρηματοπιστωτικά προϊόντα, ελεγχόμενα χρηματιστήρια και μπούρδες, δεν έχουν νόημα οι τραπεζίτες. Ο μοναδικός τραπεζίτης θα είναι το κράτος και στο βαθμό που δεν υπάρχει τόκος και ή έκδοση νομίσματος είναι στα χέρια του ,όποιος παράγει ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΓΑΘΑ ΚΑΙ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ,θα αμείβεται ανάλογα και δεν θα υπάρχει το κίνητρο του μεσοβέζικου, παρασιτικού κέρδους ,ή η τοκογλυφία, τραπεζική ή μη !
Από το πρώτο νόμισμα των αποίκων στις ΗΠΑ, το «green back» του Λίνκολν στον εμφύλιο, μέχρι το εμβρυακό «τρουέκε» των Αργεντίνων, το άτοκο λαϊκό νόμισμαπρόσφερε λύση, ανάπτυξη και κυρίως, χαμόγελο. Όταν οι τραπεζίτες κατάλαβαν ότι σπάει το μονοπώλιό τους και κινδυνεύουν να …δουλέψουν, το ανακήρυξαν ως τον υπέρτατο εχθρό, το πολέμησαν με λύσσα και με ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΣΑ (δολοφόνησαν 4 Αμερικανούς προέδρους) και το εξαφάνισαν ακόμα και ως εναλλακτική οικονομική θεωρία. Στις αποικίες , η αναγκαστική έντοκη λύρα που επέβαλε ο Γεώργιος ο 3ος ως νόμισμα ,ξαναδημιούργησε χρέη, ανεργία και εξαθλίωση και έτσι ξέσπασε επανάσταση, ενώ στην Αργεντινή, οι τραπεζίτες αναγκάστηκαν να ρίξουν στην αγορά πλαστά τρουέκε ώστε, να προκύψει πληθωρισμός και να ανακοπεί η κυριαρχία και δημοφιλία του.
ΓΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΝΟΜΙΣΜΑ ΜΙΛΑΜΕ ΚΥΡΙΟΙ ΚΑΙ ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΞΕΚΑΘΑΡΙΖΕΙ ΑΝ Η ΔΡΑΧΜΗ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΤΟΚΗ ΚΑΙ ΑΝ ΘΑ ΠΑΡΑΓΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ Η ΠΑΛΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΙΔΙΩΤΕΣ – ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ, ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΑΙΣΧΡΗ ΕΦΕΔΡΕΙΑ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ !
‘’ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΕ ΛΑΪΚΗ ΑΤΟΚΗ ΔΡΑΧΜΗ’’ ΛΟΙΠΟΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΚΕΤΑ ‘’ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗ ΔΡΑΧΜΗ’’ ! ΠΟΝΗΡΑ ΦΕΡΕΦΩΝΑ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΙΤΩΝ !!!

πηγη

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Στα ψηφοδέλτια της Συμμαχίας Ανατροπής ο Λευτέρης Κωνσταντινίδης, ο Γαβριήλ Αβραμίδης και η Ελληνορωσική Συμμαχία

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ της Π.Γ. του ΕΠΑΜ Ο πρόεδρος του ΕΠΑΜ και επικεφαλής του ψηφοδελτίου της ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ, Δημήτρης Καζάκης, καλωσορίζει την ένταξη στα ψηφοδέλτια της ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ, του Λευτέρη Κωνσταντινίδη και του Γαβριήλ Αβραμίδη, οι οποίοι είχαν υποστηρίξει το ΕΠΑΜ και στις εθνικές εκλογές του 2019. Ο Λευτέρης Κωνσταντινίδης, τέως βουλευτής Α’ Θεσσαλονίκης, διετέλεσε μέλος της ΟΝΕΚ (Οργάνωση Νεολαίας Ένωσης Κέντρου), μετά της ΕΔΗΝ (Ένωση Δημοκρατικής Νεολαίας) και μέλος του ΠΑΚ. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του ΠΑΣΟΚ Σκανδιναβίας και γραμματέας της Τ.Ο. ΠΑΣΟΚ Στοκχόλμης. Είναι επικεφαλής του Κινήματος Αξιοπρέπειας με ακτιβισμό σε Ελλάδα και Ευρωπαϊκές χώρες για τις γερμανικές αποζημιώσεις και επανορθώσεις. Ο Γαβριήλ Αβραμίδης, τέως βουλευτής ΑΝΕΛ Α’ Θεσσαλονίκης, συνεργαζόμενος από το Πανελλήνιο Άρμα Πολιτών του Γιάννη Δημαρά, υπήρξε ιδρυτικό μέλος του ΔΗΚΚΙ και υποψήφιος βουλευτής το 1996. Μέλος του ΠΑΣΟΚ και υποψήφιος βουλευτής, αποχώρησε τον Απρίλιο του 2004 καταγγέλλοντας την υπ

Ενεργή η συμμετοχή του ΕΠΑΜ στο ογκώδες συλλαλητήριο του Βόλου κατά της καύσης σκουπιδιών

Στο Παμβολιώτικο συλλαλητήριο που έγινε το Σάββατο 16 Μαρτίου 2019 κατά της καύσης σκο­υπιδιών (RDF) από την ΑΓΕΤ και της δημι­ουργίας μονάδας SRF από το δήμο Βόλου, όπου συμμετείχε χιλιάδες κόσμου, πήρε ενεργό μέρος η Τοπική Οργάνωση του ΕΠΑΜ. Παρόντες ήταν ο πρόεδρος του ΕΠΑΜ Δημήτρης Καζάκης, ο επικεφαλής της Επιτροπής Δικαιοσύνης του ΕΠΑΜ, Φώτης Μαζαράκης, η Δρ. Διεθνούς Δικαίου και στέλεχος του ΕΠΑΜ Βόλου, Κέρη Μαυρομμάτη, καθώς δεκάδες άλλα στελέχη και μέλη του ΕΠΑΜ απ’ όλη τη γύρω περιοχή. Κατά την ώρα του συ­λλαλητηρίου, ο πρόεδρος του ΕΠΑΜ, Δ. Καζάκης, μίλησε σε όλα τα μέσα ενημέρωσης που ήτ­αν συγκεντρωμένα και δήλωσε τα εξής στο Magnesia.News: «Διεκδικούμε το αυτονόητο, που είναι το περιβάλλον, την υγεία μας, των παιδιών μας και των επόμενων γενιών. Σ’ αυτές τις «πονηρές» εποχές που ζούμε, που εκποιείται το σύμπαν, πρέπει να λάβουμε υπόψη μας ότι τίποτα δεν είναι αθώο. Ιδιαίτερα όταν μιλάνε για ανάπτυξη και εννοούν εκποίηση, ξεπούλημα Και δόσιμο των πάντων. Σε μια χώρα που τ

“Εις Σάμον”

Το κίνημα των Καρμανιόλων ήταν ένα λαϊκό επαναστατικό κίνημα που εκδηλώθηκε στη Σάμο πριν και κατά τη διάρκεια της Επανάστασης του 1821. Τα καταδυναστευόμενα λαϊκά στρώματα των πληβείων εξεγείρονταν, κατά καιρούς, πολύ πριν από το 1821, ενάντια στον οθωμανικό ζυγό και τους προεστούς που συνεργάζονταν άψογα με τους Τούρκους. Το όνομα το ενστερνίστηκε η φτωχολογιά του νησιού από τον «χορό της καρμανιόλας» του εξεγερμένου γαλλικού λαού κατά τη διάρκεια της γαλλικής επανάστασης. Το κίνημα των Καρμανιόλων έχει καταγραφεί ως η αντιπροσωπευτικότερη κοινωνική επανάσταση πληβειακού στοιχείου στην ιστορία. Αποτελεί την πληρέστερη και πιο συνειδητή έκφραση της εκ παραλλήλου εθνικής και ταξικής στόχευσης του αγώνα της παλιγγενεσίας, θεσμοθετώντας διευρυμένη συμμετοχή του λαού στη νομοθετική εξουσία επί σειρά ετών και με επίτευξη των στόχων του σε βαθμό πιο ολοκληρωμένο ακόμη και από τη γαλλική επανάσταση. Η ιδιαίτερα κατατοπιστική εργασία της Ελένης Γούλα που ακολουθεί, περιδιαβαίνει στα γεγονότα