ΓΕΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ
Σήμερα στην Ελλάδα ζούμε μία πολυεπίπεδη
οικονομική, κοινωνική, ηθική και ανθρωπιστική κρίση. Ίσως τη μεγαλύτερη κρίση
από συστάσεως ελληνικού κράτους. Η ανεργία πολλαπλασιάζεται, οι άστεγοι
αυξάνονται, η φτώχια, η δυστυχία και η κατάθλιψη εξαπλώνονται. Και παρατηρούμε
πως τα ίδια φαινόμενα παρουσιάζονται και σε άλλες χώρες του πλανήτη, π.χ.
Ισπανία, Ιρλανδία, Πορτογαλία. Σχεδόν σε όλες τις χώρες του κόσμου τα πράγματα
πάνε από το κακό στο χειρότερο. Παντού υπάρχει υποβάθμιση της ποιότητας ζωής. Οπότε
δεν έχουμε να κάνουμε μόνο με μία ελληνική, αλλά με μία κρίση πρωτοφανή και
παγκοσμίων διαστάσεων.
Ερώτημα 1: Η κρίση αυτή είναι φυσιολογική ή
τεχνητή;
Για να απαντήσουμε σε αυτό το ερώτημα πρέπει
να δούμε μια βασική αλήθεια. Ο σημερινός ανθρώπινος πολιτισμός είναι στο
υψηλότερο επίπεδο όλων των εποχών. Τα χρήματα που κυκλοφορούν στον πλανήτη
είναι ασύλληπτα και η επιστήμη προοδεύει με γεωμετρικούς ρυθμούς. Σήμερα υπάρχει
η οικονομική και τεχνολογική δυνατότητα ώστε ΟΛΟΙ οι άνθρωποι να έχουν πρόσβαση σε καθαρό νερό, σε άφθονη
τροφή, να έχουν τις καλύτερες υπηρεσίες υγείας και παιδείας, να έχουν όλα όσα
χρειάζονται για να ευημερούν και να προοδεύουν. Και σίγουρα ο κάθε ένας πάνω σε
αυτή τη γη θέλει το καλύτερο για τον εαυτό του και για τα παιδιά του. Το
γεγονός όμως πως, ενώ υπάρχει αυτή η δυνατότητα, όλο και περισσότεροι άνθρωποι
παγκοσμίως βυθίζονται στη φτώχια και στη δυστυχία σημαίνει πως εδώ κάτι δεν
πάει καθόλου καλά… Αυτό δεν είναι φυσιολογικό φαινόμενο, είναι τεχνητό!
Ερώτημα 2: Αν η κρίση είναι κατασκευασμένη, οι κατασκευαστές ποιοί είναι;
Για να απαντήσουμε σε αυτό πρέπει να δούμε
ποιοι έχουν τη δύναμη να κάνουν κάτι τέτοιο σε παγκόσμια κλίμακα. Ακούμε
συνεχώς πως η Ελλάδα χρωστάει, η Ιταλία χρωστάει, η Ισπανία χρωστάει, η
Γερμανία χρωστάει, η Αμερική χρωστάει. Τι στο καλό συμβαίνει εδώ; Όλοι οι λαοί
του κόσμου χρωστάνε; Και τέλος πάντων σε ποιους χρωστάνε; Που καταλήγουν όλα τα
λεφτά; Το ερώτημα αυτό έχει απαντηθεί επιστημονικά από μια έρευνα που έγινε από
το Ελβετικό Ινστιτούτο Τεχνολογίας στη Ζυρίχη. Μελετήθηκαν χιλιάδες από τις
μεγαλύτερες εταιρείες του κόσμου και καταδείχτηκε πως τα λεφτά παγκοσμίως
καταλήγουν σε μια χούφτα τραπεζικών και χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων. Τον πλανήτη τον ελέγχουν οι τραπεζίτες!
Και πλέον αυτό, εκτός από κοινή διαπίστωση, είναι και επιστημονικά
αποδεδειγμένο. Οι τραπεζίτες είναι αυτοί που έχουν τη δύναμη να κατευθύνουν τα
πράγματα και βέβαια την ασκούν αυτή τη δύναμη με τα αποτελέσματα που βλέπουμε
γύρω μας.
Και αν σε κάποιους αυτά θυμίζουν συνωμοσία να
προσθέσουμε πως σύμφωνα με τα στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας το ΑΕΠ όλων των
χωρών του πλανήτη είναι 70 τρις δολάρια. Ταυτόχρονα τα χρήματα που
διαχειρίζεται το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα είναι 1.400 τρις! Όταν
λοιπόν υπάρχει τέτοια διαφορά πόσο πια δύσκολο είναι για τους τραπεζίτες να
δωροδοκήσουν όλες τις ηγεσίες και όλα τα κανάλια και να πάρουν τον έλεγχο
ολόκληρου του πλανήτη; (Παρακάτω παρατίθενται η μελέτη του Ελβετικού
Ινστιτούτου, τρία δημοσιογραφικά άρθρα σχετικά με αυτήν και τα στοιχεία της
Παγκόσμιας Τράπεζας για το ΑΕΠ και την κίνηση κεφαλαίων του παγκόσμιου
χρηματοπιστωτικού συστήματος)
Άρθρο:(αγγλικά) http://www.forbes.com/sites/bruceupbin/2011/10/22/the-147-companies-that-control-everything/
Στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας για το ΑΕΠ όλων των
χωρών (αγγλικά) http://search.worldbank.org/data?qterm=world+gdp+2011&language=EN&format=
Στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας για την κυκλοφορία του χρήματος
από το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό
σύστημα (αγγλικά) http://data.worldbank.org/topic/financial-sector?display=default
Ερώτημα 3: Ποιος είναι ο σκοπός αυτού του τεχνητού
κατασκευάσματος, της οικονομικής κρίσης.
Στο ερώτημα αυτό την απάντηση θα τη δώσει η
κοινή λογική. Οι δημιουργοί της οικονομικής κρίσης είναι οι πιο ισχυροί
άνθρωποι στον πλανήτη, των οποίων ο πλούτος τους μπορεί να διαρκέσει για πάντα,
γιατί ελέγχουν τους μηχανισμούς
παραγωγής χρήματος. Οπότε δε θέλουν λεφτά – έχουν όλα τα λεφτά του κόσμου –
κάτι άλλο θέλουνε. Και τι άλλο μπορεί να είναι πέρα από την εξουσία. Απόλυτη
εξουσία πάνω σε όλες τις πλουτοπαραγωγικές πηγές και όλους τους ανθρώπους πάνω
σε αυτή τη γη. Αν δεν κάνουμε κάτι γρήγορα, αυτή θα είναι η άκρη του
τούνελ στο οποίο βρισκόμαστε σήμερα. Παγκόσμια Χούντα! (Παρακάτω παρατίθεται το
εξαίρετο ντοκιμαντέρ “The money masters” όπου
καταδεικνύεται η πάλη των τραπεζιτών για να αποκτήσουν τον έλεγχο στους
μηχανισμούς παραγωγής χρήματος. Αναφέρεται κυρίως στις Η.Π.Α. αλλά τα ίδια
ισχύουν και εδώ. – όπου ακούτε «αμερικανική κυβέρνηση» βάλτε «ευρωπαϊκές
κυβερνήσεις και όπου ακούτε «FED» βάλτε «Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα»)
Ερώτημα 4: Η Ελλάδα τι ρόλο παίζει σε όλα αυτά;
|
Η Ελλάδα είναι στην πρώτη γραμμή αυτού που
συμβαίνει σήμερα. Αφού διαλύσανε τις χώρες του δεύτερου και τρίτου κόσμου, τώρα
έρχεται η σειρά των χωρών του πρώτου κόσμου. Και το σχέδιο διάλυσης και
υποδούλωσης έχει ξεκινήσει από την Ελλάδα, για δύο λόγους. Πρώτον, η χώρα
μας είναι πάμπλουτη! Πρόκειται για έναν από τους πιο ευλογημένους τόπους
του πλανήτη, γι’ αυτό και τον επιθυμούν διακαώς. Δεύτερον, το πολιτικό σύστημα
της χώρας, οι πολιτικοί μας, είναι οι πιο πουλημένοι του πλανήτη! Πρόθυμα,
πειθήνια όντα σε εντολές ξένων. Πρόκειται για ανθρώπους που δεν έχουν τον
ελάχιστο ενδοιασμό να προδώσουν την πατρίδα τους. Και αν θέλει κάποιος μπορεί να προσθέσει και έναν
τρίτο λόγο. Πως αν καταφέρουν να υποτάξουν τον ελληνικό λαό, έναν από τους πιο
αρχαίους, τους πιο ιστορικούς λαούς της γης, αν καταφέρουν να υποτάξουν την
αδούλωτη ελληνική ψυχή, τότε οι υπόλοιπες χώρες θα είναι περίπατος.
Ερώτημα 5: Το σχέδιο που εφαρμόζεται στην
Ελλάδα ποιο ακριβώς είναι;
Για την υποδούλωση της χώρας μας
χρησιμοποιείται το ίδιο ακριβώς εργαλείο που χρησιμοποιήθηκε και στις χώρες του
δεύτερου και τρίτου κόσμου, το Χρέος. Η συνταγή είναι γνωστή. Έχει εφαρμοστεί
με επιτυχία από τους διεθνείς τραπεζίτες αναρίθμητες φορές. Πάνε σε μία χώρα
που έχει μεγάλο εξωτερικό χρέος και της
λένε: «Μας χρωστάτε λεφτά και δε μας πληρώνετε! Είστε αποτυχημένοι, είστε
άχρηστοι! Θέλουμε τα λεφτά μας τώρα και με τόκο!» Και επειδή τα λεφτά αυτά καμία
χώρα δεν τα έχει σε ρευστό, την αναγκάζουν να ξεκινήσει να πουλάει. Να πουλάει
τα πάντα: υπηρεσίες κοινής ωφέλειας, ορυκτό πλούτο, ενέργεια, γη, ανθρώπους –
ουσιαστικά πρόκειται για γενικό ξεπούλημα. Γιατί αυτά είναι που τους
ενδιαφέρουν, δεν επιθυμούν ρευστό. Το χρήμα κατά βάθος είναι μόνο ένα κομμάτι
χαρτί, τα παραπάνω είναι αυτά που έχουν πραγματική αξία. Στο τέλος στου σχεδίου
η χώρα καταλήγει αποικία, όλα τα αγαθά της τα κατέχουν ξένοι και οι κάτοικοι
της είναι ουσιαστικά σκλάβοι. Και μια μικρή λεπτομέρεια… το χρέος δεν
μειώνεται ποτέ! Η χώρα και ο λαός της θα χρωστάνε πάντα.
Ερώτημα 6: Αν δεν τους ενδιαφέρουν τα λεφτά,
τότε γιατί βάζουν χαράτσια, μειώνουν μισθούς, κόβουν συντάξεις;
Ο λόγος που το κάνουν αυτό είναι για να
τσακίσουν κάθε διάθεση αντίστασης. Υπάρχει η άποψη πως δεν μπορείς να
εξαθλιώνεις υπερβολικά ένα λαό, διότι κάποια στιγμή θα υπάρξει εξέγερση. Αυτή η
αντίληψη δεν είναι σωστή. Από ένα σημείο εξαθλίωσης και μετά το άτομο είναι
αδύνατον να αντιδράσει. Δείτε τους χιλιάδες άστεγους, που δυστυχώς όλο και
πολλαπλασιάζονται. Οι άστεγοι, αν και λογικά έπρεπε να διαμαρτύρονται πιο πολύ
από τον οποιοδήποτε, είναι σε τέτοια πνευματική και ψυχολογική κατάσταση που
δεν μπορούν ούτε καν να σκεφτούν, όχι να δράσουν κιόλας. Σε εκείνο το επίπεδο
θέλουν να φέρουν και τον κάθε έλληνα πολίτη. Να εγκλωβιστεί τόσο πολύ στα
προσωπικά του προβλήματα που να αδυνατεί να σκεφτεί κάτι πέρα από τον πολύ
στενό του ορίζοντα. Να το πούμε ωμά: θέλουν οι έλληνες πολίτες να γίνουν
πνευματικά και ψυχολογικά ζόμπι. Γι’ αυτό δεν πρέπει να λέμε «τώρα εγώ είμαι
καλά. Όταν αντιμετωπίσω πρόβλημα τότε θα αντιδράσω» Όταν κάποιος φτάσει σε
έσχατη στιγμή θα είναι πολύ αργά!
Να το ξαναεπαναλάβω: «Όταν βλέπουμε τα
εισοδήματα μας να λιγοστεύουν, να γνωρίζουμε ότι δεν θέλουν τα λεφτά μας. Τη
ψυχή και το πνεύμα μας θέλουν!»
Ερώτημα 7: Πιο πάνω ειπώθηκε πως «οι ισχυροί
θέλουν όλα τα αγαθά της χώρας, μαζί και τους ανθρώπους.» Δηλαδή οι έλληνες πολίτες, εμείς, είμαστε
υλικό προς πώληση; Πώς;
Μέχρι πριν λίγα χρόνια ο έλληνας δεν πήγαινε
να δουλέψει για 700 ευρώ. Έλεγε: «Αυτή είναι δουλειά για πακιστανούς, εγώ δεν
πάω». Σήμερα υπάρχουν δεκάδες χιλιάδες
έλληνες που παρακαλάνε για μία δουλειά των 500 και 400 ευρώ. Αύριο, με τα
πράγματα να χειροτερεύουν καθημερινά, θα δουλεύουν για 300 και 200 ευρώ και θα
είναι και ευγνώμονες. Μα, με τόσα λίγα λεφτά το άτομο ίσα ίσα μπορεί να
ικανοποιήσει τις βασικές του ανάγκες. Στην ουσία έχει υποβιβαστεί στο
επίπεδο του δούλου.
Στην αρχαιότητα ο δούλος είχε να φάει. Τον
συντηρούσε το αφεντικό του για να μπορεί να δουλεύει. Και είχε και ένα καλύβι
για να διαμένει, αλλά μέχρι εκεί, δεν είχε τίποτα άλλο. Αυτό ακριβώς θα γίνει
και σήμερα. Η ανεργία κάποια στιγμή θα ελαττωθεί, αλλά οι δουλειές που θα
υπάρχουνε θα έχουν μισθούς τόσο χαμηλούς, που οι έλληνες θα επιβιώνουν οριακά.
Ουσιαστικά δεν θα έχουμε να κάνουμε με εργαζόμενους πολίτες, αλλά με δούλους,
οι οποίοι θα ζούνε για να παράγουνε για τις μεγάλες πολυεθνικές. Και όπως πολύ
καλά ξέρουμε, σε κάθε εποχή, δούλος ίσον εμπορεύσιμο αγαθό. Πρέπει λοιπόν να συνειδητοποιήσουμε
καλά πως και εμείς και τα παιδιά μας για τα ξένα αφεντικά δεν είμαστε τίποτα
άλλο παρά υλικό προς πώληση.
|
Ερώτημα 8: Αν αυτά είναι που έχουν αποφασίσει οι ισχυροί του πλανήτη, εγώ, ένας αδύναμος πολίτης, έχω
δυνατότητα αντίδρασης;
Από τη λαίλαπα που έρχεται και που ήδη
αρχίζει να μας κυκλώνει οι μόνοι που θα γλυτώσουνε είναι η πολιτική και
επιχειρηματική ελίτ της χώρας που ήδη έχει συμφωνήσει με τους ξένους. Όλοι οι
άλλοι θα επηρεαστούμε βίαια. Γι’ αυτό
όχι μόνο μπορούμε να αντιδράσουμε, επιβάλλεται να αντιδράσουμε, είναι
θέμα επιβίωσης. Η αντίδραση πρέπει να είναι σε ατομικό και συλλογικό
επίπεδο.
Σε ατομικό επίπεδο
Η πρώτη μορφή αντίδρασης είναι να βγούμε από
το μικρόκοσμο μας και να συνειδητοποιήσουμε αυτό που γίνεται γύρω μας. Δε ζούμε
σε εποχές ξεγνοιασιάς και ευημερίας για
να ασχολούμαστε μόνο με τις απολαύσεις μας.
Υπάρχουν
κάποιοι που λένε πως κάποια στιγμή, σε είκοσι, τριάντα χρόνια, η κρίση θα
τερματιστεί και στην Ελλάδα θα αρχίσει η ανάπτυξη. Η συγκεκριμένη άποψη είναι μια καθαρή ευχή και δεν έχει καμία
λογική βάση. Όπως είπαμε στο Ερώτημα 1 η σημερινή οικονομική κρίση δεν είναι
κάτι φυσικό όπως τα καιρικά φαινόμενα, είναι τεχνητή. Εάν αυτοί που την έχουν
προκαλέσει δε δούνε κάποια αντίδραση τότε για ποιο λόγο να σταματήσουνε τα
σχέδια τους; Θα συνεχίσουνε μέχρι την πλήρη υποδούλωση. Χωρίς αντίδραση η κατάσταση δεν πρόκειται να αλλάξει, μόνο θα
χειροτερέψει.
Υπάρχουν άλλοι που έχουν εναποθέσει τις
ελπίδες τους στο Θεό. Λένε:«Ο Θεός προστάτευε πάντα την ελληνική φυλή και δεν
θα την αφήσει και τώρα να καταστραφεί» Απόλυτα σεβαστή άποψη! Να έχουν όμως υπόψη
τους πως ο Θεός βοηθάει μόνο εκείνους που βοηθάνε τον εαυτό τους. Τους
υπόλοιπους τους περιφρονεί! Το 1821 μπορεί να μας βοήθησε ο Θεός αλλά αν
δεν παλεύανε ο Καραϊσκάκης, ο Μπότσαρης και οι υπόλοιποι ήρωες ακόμα
τουρκοκρατία θα είχαμε. Χωρίς προσωπική
ενεργοποίηση, βοήθεια από τον Ύψιστο δεν πρόκειται να υπάρξει.
Υπάρχουν τέλος και κάποιοι που αρνούνται να
δούνε τι συμβαίνει γιατί τους «επηρεάζει ψυχολογικά». Αυτό είναι κάτι που
ερμηνεύεται μόνο με όρους ψυχιατρικής, γιατί δεν έχει ίχνος λογικής. Μπροστά σε
μία ολική καταστροφή π.χ. εκρήγνυται ένα ηφαίστειο και πλησιάζουν κύματα λάβας,
ακόμα και τα άλογα όντα βλέπουν τον κίνδυνο και αντιδρούν. Και αυτό που γίνεται
τώρα είναι ακριβώς ολική καταστροφή. Αν
δεν ανήκεις στην ελίτ, θα ανήκεις και
εσύ στα θύματα. Το να μπορέσεις να δεις την κατάσταση κατάματα μόνο όφελος θα
έχεις! Θα είσαι ψυχολογικά θωρακισμένος για αυτά που θα αντιμετωπίσεις και σε οικογενειακό και σε συλλογικό επίπεδο.
Αυτοί οι οποίοι αυτοκτονούν είναι εκείνοι που αρνούνται να δούνε το πρόβλημα
και όταν τελικά τους αγγίζει είναι πολύ βαρύ για να το σηκώσουν. Το πρώτο
λοιπόν που πρέπει να κάνουμε είναι να
συνειδητοποιήσουμε αυτό το οποίο συμβαίνει σήμερα.
Το δεύτερο που πρέπει να γίνει σε ατομικό
επίπεδο είναι να ενημερωνόμαστε καθημερινά για αυτά που συμβαίνουν στον κόσμο
και ειδικά στη χώρα μας. Η σωστή πληροφόρηση είναι το όπλο μας για να ανατραπεί
η κατάσταση. Οι κύριες πηγές της ενημέρωσης μπορούνε να είναι μόνο δύο.
Πρώτο το διαδίκτυο, διότι είναι ένα μέσο που
μέχρι στιγμής δεν μπορεί να ελεγχθεί. Σαφώς η μεγάλη πλειοψηφία όσων κυκλοφορούν στον ιστό είναι σκουπίδια, αλλά
εκεί μέσα θα βρει κάποιος και τις μεγαλύτερες αλήθειες. Δεύτερο μέσο είναι οι
διαπροσωπικές σχέσεις. Μιλήστε με το
διπλανό σας και προσπαθήστε να μάθετε πως είναι τα πράγματα στο χώρο εργασίας
του, στο κοινωνικό του κύκλο, στην οικογένεια του. Ακούστε τον, ακούστε ποια
είναι η άποψη του για την κατάσταση. Κάτι θα έχει να προσφέρει, κάτι θα μάθετε.
Όσον αφορά τώρα τα υπόλοιπα μέσα (τηλεόραση, ραδιόφωνο, Τύπος) εκεί πρέπει να είμαστε
πάρα πολύ προσεχτικοί. Η συντριπτική πλειοψηφία αυτών ελέγχεται από την ελίτ,
από ανθρώπους που τα συμφέροντα τους δεν έχουν καμία σχέση με τα συμφέροντα του
απλού λαού. Όλα τα ελεγχόμενα μέσα αυτή τη στιγμή είναι σε διατεταγμένη
αποστολή να παραπληροφορούν και να τρομοκρατούν. Ειδικά για την τηλεόραση,
κατά τη διάρκεια ειδήσεων και ενημερωτικών εκπομπών τη συσκευή την κλείνουμε.
Με την προσωπική συνειδητοποίηση και την καθημερινή ενημέρωση έχουμε ήδη κάνει
το μισό βήμα για την έξοδο από την κρίση. (Παρακάτω παρατίθεται το πολύ καλό
ντοκιμαντέρ Psywar για την προπαγάνδα και τον ρόλο των Μ.Μ.Ε.
Αναφέρεται κυρίως στις Η.Π.Α. αλλά τα ίδια ισχύουν και στη χώρα μας. Ακόμα
παρατίθεται το μετοχολόγιο των ελληνικών τηλεοπτικών σταθμών)
Ελληνικά κανάλια: http://eleftheroiellines.blogspot.gr/2012/11/blog-post_6033.html
Σε συλλογικό
επίπεδο
Για να έχει αποτέλεσμα μία αντίδραση πρέπει
υποχρεωτικά να είναι οργανωμένη. Οργανωνόμαστε στους δήμους μας, στις συνοικίες
μας, στις γειτονιές μας. Σήμερα, σε κάθε περιοχή της Ελλάδας, υπάρχουν
αναρίθμητες τοπικές κοινωνικές οργανώσεις, κινήματα στις γειτονιές,
πρωτοβουλίες πολιτών που δρουν για να ανατρέψουν το καθεστώς στην χώρα.
Ενταχθείτε σε ένα από αυτά ή αν δεν υπάρχει πάρτε την πρωτοβουλία να ιδρύσετε
μία δική σας κίνηση. Το παν είναι να δραστηριοποιηθεί ο κόσμος σε τοπικό
επίπεδο. Ο μόνος περιορισμός είναι η όποια οργάνωση αποφασίσετε να ενταχθείτε,
να ενδιαφέρεται για το καλό ΟΛΩΝ των ανθρώπων και να μην διαπνέεται από
κοινωνικούς διαχωρισμούς και ρατσιστικά πρότυπα. Μία επιλογή μπορεί να είναι
και το Ε.ΠΑ.Μ. Το Ε.ΠΑ.Μ. είναι ένα κοινωνικό μέτωπο, με βαθειά συνείδηση του
τι συμβαίνει γύρω μας και με ολοκληρωμένο πρόγραμμα για το πώς θα βγούμε από
την κρίση. Το Ε.ΠΑ.Μ, όντας μέτωπο, αποδέχεται στις τάξεις του οποιοδήποτε
δημοκράτη πολίτη, ανεξάρτητα από το παρελθόν του. Γιατί οι εποχές είναι
πρωτόγνωρες και δεν επιτρέπεται να μένουμε κολλημένοι στο παρελθόν. Το Ε.ΠΑ.Μ.,
όπως και οποιοδήποτε άλλο κίνημα, δεν υποστηρίζει πως θα αλλάξουν όλα αύριο - ο εχθρός είναι δυνατός. Αλλά το να μένουμε κλεισμένοι σπίτι μας και να
μην προσπαθούμε είναι ο πιο σίγουρος δρόμος για την καταστροφή που μας
περιμένει. Τα πάντα είναι στο χέρι
μας!
Ερώτημα 9: Ωραία μέχρι εδώ. Υποθέτουμε λοιπόν, πως
υπάρχει γενική συνειδητοποίηση και οργάνωση. Μετά τι γίνεται; Περιμένουμε τις επόμενες εκλογές;
Με τις εκλογές δεν πρόκειται να αλλάξει
τίποτα. Τα συμφέροντα είναι κολοσσιαία. Το καθεστώς δεν πρόκειται να παραδοθεί
έτσι απλά. Αν φανεί ότι ένα πραγματικά φιλολαϊκό κόμμα πάει να κερδίσει την
εξουσία θα κάνουν τα πάντα για να το αποτρέψουν. Νοθεία, αναστολή εκλογών,
στρατιωτικό νόμο, πολιτικές δολοφονίες…τα ΠΑΝΤΑ!
Μια άλλη, πιο επαναστατική, άποψη είναι να
κατέβει μαζικά ο κόσμος στο Σύνταγμα και να απαιτεί να φύγουν οι πολιτικοί από
τη χώρα. Αυτό το σύστημα δοκιμάστηκε πέρσι τον Ιούνιο και το Φλεβάρη και
απέτυχε. Όσος κόσμος και να κατέβει, τα ελεγχόμενα Μ.Μ.Ε. θα το αποσιωπήσουν,
το γεγονός αυτό θα είναι σαν να μην υπήρξε και δεν πρόκειται να ιδρώσει κανενός
πολιτικού το αυτί.
Υπάρχει η άποψη να κατέβει ο λαός στο
Σύνταγμα, όχι όμως με ειρηνικό τρόπο, αλλά ένοπλα. Ηθικά δεν είναι λάθος – το
άρθρο 120 του Συντάγματος δίνει στο λαό αυτό το δικαίωμα όταν υφίσταται
παραβίαση του πολιτεύματος – αλλά αυτό είναι κάτι που η εξουσία εύχεται να
γίνει. Διότι τότε θα βρουν δικαιολογία να καταλύσουν και επίσημα το πολίτευμα
και να επιβάλλουν στρατιωτικό νόμο. Έτσι θα μπορούν να περνάνε ότι θέλουν πολύ
πιο γρήγορα και άνετα.
Υπάρχει όμως και ένας τρόπος, ειρηνικός και
αναίμακτος, για να καταρρεύσει το σύστημα μέσα σε λίγες εβδομάδες, Η ΓΕΝΙΚΗ
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ. Πιο συγκεκριμένα, όλες οι υπηρεσίες και όλα τα καταστήματα θα
είναι ανοιχτά, όλα θα λειτουργούν κανονικά αλλά ΚΑΝΕΙΣ δε θα πληρώνει τίποτα στο κράτος. Ούτε
εφορία, ούτε Δ.Ε.Η., ούτε ΕΥΔΑΠ, ούτε τέλη κυκλοφορίας, ούτε δάνεια και
πιστωτικές τραπεζών, ούτε καν θα κόβονται αποδείξεις. Πρακτικά, οι έλληνες
πολίτες θα κατεβάσουν ρολά προς το ελληνικό κράτος. Το σύστημα ως αντίδραση
θα προχωρήσει σε στάση πληρωμών σε μισθούς και συντάξεις. Ας είναι. Με βαθειά
συνείδηση αλληλεγγύης και αλληλοβοήθειας δεν πρόκειται να πάθει κανείς τίποτα.
Μη φοβάται κάποιος πως αν κοπεί για ένα-δύο μήνες ο μισθός ή η σύνταξη του θα
πεθάνει. Υπάρχουν μακροχρόνια άνεργοι που όμως δεν πεθαίνουνε, επιβιώνουνε. Αν
μάλιστα η κοινωνία είναι ενωμένη, τότε αυτή θα είναι η καλύτερη εποχή που έχει
ζήσει αυτός ο τόπος. Όλοι θα πηγαίνουν κάθε πρωί στις δουλειές τους και τα απογεύματα
σε κάθε πλατεία όλος ο κόσμος θα είναι έξω, θα διοργανώνει κοινά τραπέζια, θα
συζητάει και θα γλεντάει. Κοινά τραπέζια σημαίνει πως, όποιος έχει τη
δυνατότητα, θα φτιάχνει παραπάνω μερίδες για αυτούς που δεν έχουνε. Η πλατεία
Συντάγματος θα είναι άδεια, τόπος αντίστασης θα έχει γίνει η κάθε πλατεία, η
κάθε γειτονιά. Οι σταθμοί διανομής ρεύματος και ύδατος θα περιφρουρούνται από
πλήθος πολιτών. Ακόμα ίσως θα μπορούν να δημιουργηθούν τοπικά νομίσματα για τις
καθημερινές συναλλαγές. Ταυτόχρονα στις πλατείες θα γίνονται πολιτικές ζυμώσεις
και θα υπάρχει πάνδημο αίτημα για παραίτηση της πολιτικής κάστας που κυβερνάει
τη χώρα τα τελευταία τριάντα χρόνια και προκήρυξη εκλογών για συντακτική
εθνοσυνέλευση. Όλο αυτό θα διαρκέσει 1-2 μήνες.
Μια τέτοια αντίδραση – τόσο διαφορετική από
τις συνηθισμένες διαδηλώσεις και επεισόδια – πρώτα απ όλα θα είναι αδύνατον να
αγνοηθεί ακόμα και από τα πιο καθεστωτικά Μ.Μ.Ε. και θα καταδείξει με τον πιο
ξεκάθαρο τρόπο το χάος που υπάρχει πλέον μεταξύ εξουσίας και λαού. Κυρίως όμως
θα προκαλέσει κύμα τρόμου και παραιτήσεων στους τραπεζίτες και τους πολιτικούς
που μας εξουσιάζουν. Γιατί ο στόχος όλων αυτών είναι να μας σπάσουν τον
τσαμπουκά! Και ο χειρότερος εφιάλτης τους είναι να βρεθούν κάποια στιγμή, παρά
και ενάντια σε όσα μηχανεύονται, απέναντι σε συνειδητοποιημένους πολίτες με
ακμαιότατο ηθικό.
Ερώτημα 10: Η ΓΕΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ θεωρητικά ακούγεται
πολύ ωραία αλλά για να εφαρμοστεί χρειάζεται τουλάχιστον ογδόντα τοις εκατό
συνειδητοποίηση. Με τη βαθειά αλλοτρίωση που έχει υποστεί ο ελληνικός λαός και
την προπαγάνδα των Μ.Μ.Ε. πως μπορεί να οργανωθεί μια τέτοια απεργία;
Εδώ είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα και εδώ
είναι που κάθε υγιής δημοκρατική δύναμη πρέπει να ρίξει όλο της το βάρος.
Τι ακριβώς πρέπει να γίνει
Σήμερα, σχεδόν σε κάθε περιοχή της χώρας
υπάρχουν άνθρωποι που δραστηριοποιούνται σε κάποιο συλλογικό όργανο, είτε
πολιτικό, είτε συνδικαλιστικό, είτε πολιτιστικό, είτε οικολογικό, είτε
οτιδήποτε. Κάθε λοιπόν δημοκρατική οργάνωση αυτό που πρέπει να κάνει είναι να
βρει τους οργανωμένους πολίτες της περιοχής της και να ενωθούν όλοι μαζί. Και
μη ξεκινάει κάποιος με την αντίληψη πως όλοι οι συνάνθρωποι του είναι
διεφθαρμένοι και ότι μόνο ο ίδιος διατηρεί το προνόμιο της αγνότητας και
καθαρότητας. Σαφώς στις τοπικές οργανώσεις υπάρχουν και διεφθαρμένοι,
κατευθυνόμενοι από το καθεστώς, οι
οποίοι έχουν την αυταπάτη πως επειδή τους έχουν τάξει ανταλλάγματα στο τέλος θα
γλυτώσουν. Η πλειοψηφία όμως των πολιτών έχει αρχίσει, έστω και αόριστα, να
αντιλαμβάνεται πως σωτηρία για τους ίδιους δεν υπάρχει. Ακόμα και εκείνοι που
χρόνια ψήφιζαν και ενεργοποιούνταν στο χώρο του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. έχουν
αρχίσει πια να το καταλαβαίνουν αυτό. Αυτή η ένωση των διαφόρων κινημάτων θα
γίνει όχι για να αλλάξουν την Ελλάδα
– ο καθένας μπορεί να βλέπει με διαφορετικό πρίσμα τα πράγματα – αλλά για να προστατέψουν στοιχειωδώς τους
συμπολίτες τους. Πιο συγκεκριμένα, χρειάζονται για αρχή γύρω στους
διακόσιους ανθρώπους για να αποτρέψουν οποιαδήποτε διακοπή ρεύματος και
οποιαδήποτε κατάσχεση. Όταν υπάρχει πληροφορία για κατάσχεση θα δίνεται σήμα,
σε αυτούς τους ανθρώπους που έχουν ενωθεί, και θα μαζεύονται έξω από το συγκεκριμένο
σπίτι. Και με φωνές, με πανό, με ντουντούκες, με σημαίες με κάθε τρόπο, θα
αποτρέπουν την κατάσχεση. Ακόμα και πενήντα άνθρωποι να μαζευτούν θα είναι
αρκετό. Ο αντίκτυπος μιας τέτοιας κίνησης θα είναι τόσο δυνατός που την επόμενη
φορά θα υπάρχουν διακόσιοι άνθρωποι έξω από το επόμενο σπίτι, την επόμενη
πεντακόσιοι και πάει λέγοντας. Έτσι θα πάρει θάρρος ο κόσμος, θα αρχίσει να
δραστηριοποιείται και η ανατροπή θα γίνει εφικτή.
Μια απόφαση είναι!
Ερώτημα 11: Οι πολιτικοί παραιτούνται. Μετά όμως ποιος θα
κυβερνήσει; Το επόμενο βήμα ποιο θα είναι;
Το επόμενο βήμα θα είναι η προκήρυξη εκλογών
για συντακτική εθνοσυνέλευση. Τις εκλογές θα μπορεί να τις διοργανώσει η
δικαστική εξουσία της χώρας και σίγουρα όχι μία ιδιωτική εταιρεία (βλ Singular
Logic) και η αδιαβλητότητα τους θα περιφρουρείται σε όλα τα επίπεδα από πολίτες
που θα επιλέγονται με κλήρωση. Η νέα βουλή που θα προκύψει από τις εκλογές θα
έχει μόνο ένα σκοπό, να φροντίσει για τη δημιουργία ενός νέου Συντάγματος. Το
πρότυπο εδώ θα είναι η Ισλανδία. Το σύνταγμα αυτό δεν θα το δημιουργήσουν οι
βουλευτές εν κρυπτό, αλλά οι ίδιοι οι πολίτες σε δημόσια διαβούλευση. Θα
χρησιμοποιηθούν όλα τα Μ.Μ.Ε για αυτή τη δουλειά και ειδικά το διαδίκτυο. Η
Ισλανδία έχει δείξει το δρόμο. Παρόλο
που πρόκειται για μία χώρα με πολύ μικρό πληθυσμό τα σημερινά μέσα επικοινωνίας
μπορούν να κάνουν εφικτό ένα τέτοιο σχέδιο και στην Ελλάδα. Η δημιουργία ενός
πραγματικά δημοκρατικού συντάγματος που θα είναι από το λαό και για το λαό, που
δε θα μπορεί να γίνει λάστιχο, που θα θωρακίζει το πολίτευμα και που δε θα
περιέχει εκτρώματα, όπως το νόμο περί ευθύνης υπουργών, θα είναι η βάση για την
αναγέννηση της χώρας. Μετά από αυτό θα προκηρυχθούν νέες εκλογές για να
αποφασίσει ο λαός ποια πορεία θέλει να ακολουθήσει. (Παρακάτω παρατίθενται τρία
δημοσιογραφικά άρθρα για το τι ακριβώς έγινε στην Ισλανδία)
|
Ερώτημα 12: Τα παραπάνω αφορούν τη σωστή λειτουργία της
δημοκρατίας. Η χώρα όμως έχει και υπαρκτά καθημερινά προβλήματα. Για αυτά
υπάρχει λύση;
Το Ε.ΠΑ.Μ. είναι ένα κόμμα που έχει συγκεκριμένο πλάνο,
βήμα προς βήμα, για την έξοδο από την κρίση και την ανάπτυξη της χώρας.
Η
πρώτη κίνηση που πρέπει να γίνει είναι η εθνικοποίηση των τραπεζών. Όλες οι
μεγάλες τράπεζες (Alpha bank, Eμπορική, Εθνική, Eurobank, Πειραιώς,
Μarfin) πρέπει
να περάσουν στα χέρια του κράτους - δηλαδή του λαού - για δύο λόγους.
Πρώτον για να υπάρξει γενική διαγραφή δανείων
και να μπορέσουν να ανακουφιστούν νοικοκυριά και επιχειρήσεις, ώστε ξαναπάρει
μπρος η οικονομία. Μάλιστα το κράτος πρέπει να φροντίσει να μην υπάρξει ξανά το
φαινόμενο του ασύδοτου δανεισμού που βιώσαμε την τελευταία δεκαετία. Τα μόνα
δάνεια που θα δίνονται θα είναι επιχειρηματικά και στεγαστικά και αυτά
εξαιρετικά χαμηλότοκα, όχι με τη νοοτροπία της επένδυσης, αλλά σα συνεισφορά στην ανάπτυξη και την κοινωνική ευημερία.
Καταναλωτικά, διακοποδάνεια, εορτοδάνεια κτλ. οφείλουν να καταργηθούν, όχι μόνο
ως άχρηστα, αλλά και ως επικίνδυνα, ως παγίδα για τους αφελείς. Ούτε καν
πιστωτικές κάρτες δεν πρέπει να υπάρχουν, γιατί και οι πιστωτικές είναι μια
μορφή δανεισμού. Μόνο χρεωστικές και προπληρωμένες θα γίνονται δεκτές. Ο
πολίτης πρέπει να μάθει να ξοδεύει μόνο όταν έχει χρήματα. Η αγορά
καταναλωτικών προϊόντων με δανεικά είναι βλαβερή συνήθεια και είναι επιτακτική
ανάγκη πλέον να σταματήσει.
Ο δεύτερος όμως και σημαντικότερος λόγος
είναι για να μπορεί να ελέγχει το κράτος τα οικονομικά σύνορα της χώρας. Όπως
στα φυσικά σύνορα υπάρχουν τελωνεία που ελέγχουν τι μπαίνει και τι βγαίνει στη
χώρα έτσι πρέπει να γίνεται και στα οικονομικά σύνορα, δηλαδή τις τράπεζες.
Όταν έχουμε εκροή χρημάτων στο εξωτερικό το
κράτος οφείλει να γνωρίζει την προέλευση τους και αν έχουν φορολογηθεί σύμφωνα
με το νόμο. Αντί το Υπουργείο Οικονομικών να κυνηγάει φοροφυγάδες στην Ελβετία
θα τους τσιμπάει εντός συνόρων στις ελληνικές εθνικοποιημένες τράπεζες.
Αντίστροφα υποθέτουμε πως κάποιος θέλει να
εισάγει χρήματα στη χώρα, όχι όμως για επένδυση, άλλα για κερδοσκοπία. Το
γεγονός αυτό, με έλεγχο του τραπεζικού συστήματος, θα μπορεί αυτόματα να είναι
στη γνώση των υπηρεσιών του κράτους και αυτές να αντιδρούν ανάλογα για την
αποτροπή αυτών των φαινόμενων. Σήμερα δυστυχώς, με το λεγόμενο «τραπεζικό
απόρρητο» οι παραπάνω δυνατότητες δεν
υπάρχουν.
Ιδιαίτερη σημασία πρέπει να δοθεί στην
εθνικοποίηση της Τραπέζης της Ελλάδος. Σήμερα η Τράπεζα της Ελλάδος είναι ο
ισχυρότερος θεσμός στη χώρα, της έχουν δοθεί υπερεξουσίες, έχει την εποπτεία
ολόκληρου του τραπεζικού συστήματος και επιπλέον έχει στα χέρια της τον
ελληνικό χρυσό, το χρυσό του ελληνικού λαού, τον οποίον διαχειρίζεται κατά το
δοκούν. Η Τράπεζα της Ελλάδος, για όσους δεν το γνωρίζουνε, είναι μια καθαρά
ιδιωτική τράπεζα – το δημόσιο έχει μόνο ένα πολύ μικρό ποσοστό - με μετοχολόγιο που είναι απόρρητο. Δηλαδή το
ποιοι την ελέγχουνε μας είναι άγνωστο. Ναι μεν τον πρόεδρο της Τραπέζης τον διορίζει
η κυβέρνηση, μα όπως πολύ καλά γνωρίζουμε, σε μία εταιρεία κουμάντο δεν κάνει ο
διαχειριστής της, αλλά αυτός που βάζει τα χρήματα. Και στην υπόθεση της
Τραπέζης της Ελλάδος το αφεντικό δεν είναι το κράτος, τα αφεντικά είναι
άγνωστα. Η κρατικοποίηση λοιπόν του τραπεζικού συστήματος είναι το πρώτο βήμα
για την έξοδο από την κρίση. (Παρακάτω παρατίθεται το ντοκιμαντέρ από το «Κουτί
της Πανδώρας» για την Τράπεζα της Ελλάδος και τρία άρθρα για το πώς η ΤτΕ
(ιδιωτική εταιρεία), επωφελούμενη από το PSI, λεηλάτησε
(με το νόμο) τα αποθεματικά νοσοκομείων, πανεπιστημίων και άλλων φορέων του
δημοσίου)
Ντοκιμαντέρ:http://www.youtube.com/watch?v=Yzd4yfa8vQc
Ερώτημα 13: Ναι, αλλά αν την Τράπεζα της Ελλάδος την
ελέγχουν ξένα συμφέροντα, αυτά δε θα αντιδράσουνε; Π.χ. για αντίποινα θα
σταματήσουν να μας παρέχουν ευρώ και η ελληνική οικονομία θα πάθει ασφυξία.
Εκεί τι κάνουμε;
Πολύ σωστή παρατήρηση. Ακριβώς αυτό θα γίνει!
Γι’ αυτό επιβάλλεται η άμεση έξοδος από το ευρώ και η επιστροφή σε εθνικό
νόμισμα. Με δραχμή παύουν όλες οι οικονομικές εξαρτήσεις από το εξωτερικό και
παίρνουμε την κατάσταση στα χέρια μας.
Ερώτημα 14: Με δραχμή παύουμε να είμαστε εξαρτημένοι,
αλλά αυτή τη στιγμή το ευρώ είναι ένα νόμισμα με διεθνή αξία, που όλες οι χώρες
το αναγνωρίζουνε. Αν κόψουμε δραχμή, για τις διεθνείς αγορές, θα είναι ένα
κομμάτι χαρτί χωρίς καμία αξία. Πως θα κάνουμε εισαγωγές; Και τότε δε θα πάθει
η χώρα ασφυξία;
Για να απαντήσουμε σε αυτό το ερώτημα πρέπει
πρώτα να δούμε τι είναι το νόμισμα. Κάποτε στα χωριά υπήρχε το ανταλλακτικό
σύστημα – οι μεγαλύτεροι το έχουνε προλάβει. Έδινε ο ψαράς μπαρμπούνια και
έπαιρνε από το γεωργό λεμόνια και πορτοκάλια. Επειδή όμως σε μεγαλύτερες κοινωνίες
δεν μπορούσε να εφαρμοστεί αυτό εφευρέθηκε το νόμισμα. Το νόμισμα είναι ένα
κομμάτι χαρτί που η κοινωνία έχει συμφωνήσει να το χρησιμοποιεί για να
διευκολύνει τις ανταλλαγές προϊόντων και υπηρεσιών. Αυτή είναι θεωρητικά η
έννοια και η χρήση του νομίσματος.
Στην πράξη τώρα, στο εσωτερικό, το νέο
νόμισμα αμέσως θα έχει αξία, γιατί το κράτος θα δέχεται την πληρωμή των φόρων,
άμεσων και έμμεσων, σε δραχμές. Άρα από τη στιγμή που με το μισθό σου σε
δραχμές θα μπορείς να έχεις ρεύμα, νερό, υπηρεσίες, από την πρώτη μέρα το
νόμισμα θα «μετράει».
‘Όσον αφορά τις εξωτερικές συναλλαγές, η αξία
του κάθε νομίσματος σε διεθνές επίπεδο καθορίζεται από τη δυναμική που έχει
συνολικά η οικονομία. Π.χ. τα νομίσματα της Ελβετίας και της Αιθιοπίας είναι
και τα δύο ένα κομμάτι χαρτί. Επειδή όμως οι οικονομίες αυτών των δύο χωρών
έχουν διαφορετική δυναμική, διαφορετική αξία έχουν και τα νομίσματα τους. Αν
λοιπόν στην Ελλάδα εφαρμοστεί μια επιθετική πολιτική ανάπτυξης, τότε γρήγορα η δραχμή θα
αποκτήσει το σεβασμό που είχε - και
ακόμα περισσότερο - στις διεθνείς
αγορές.
Ερώτημα 15: Η πολιτική αυτή ανάπτυξης πως ακριβώς θα
εφαρμοστεί; Υπάρχει κάποιος μαγικός τρόπος για να έρθουν γρήγορα ξένες
επενδύσεις και δεν τον γνωρίζει ο κόσμος;
Την πολιτική αυτή θα την εφαρμόσει το κράτος.
Βεβαίως, κάθε υγιής ιδιωτική πρωτοβουλία θα ενθαρρύνεται με κάθε τρόπο, όμως ο
κύριος μοχλός ανάπτυξης θα είναι το κράτος.
Πιο συγκεκριμένα, όλος ο ορυκτός πλούτος της
χώρας θα περιέλθει σε κρατικό έλεγχο. Η χώρα μας έχει ένα απίστευτα πλούσιο
υπέδαφος, το οποίο είναι απαράδεκτο να το εκμεταλλεύονται ιδιώτες. Ο πλούτος
αυτός πρέπει να περάσει στα χέρια του ελληνικού λαού.
Ακόμα, οφείλουμε να εκμεταλλευτούμε ως λαός
τις βιομηχανίες μας. Στην Ελλάδα έχουμε ναυπηγία, τρένα, την Ελληνική
Αεροπορική Βιομηχανία, τη ΛΑΡΚΟ, την Ελληνική Βιομηχανία Οχημάτων κτλ. Αυτές
είναι εταιρείες που συνειδητά το σημερινό πουλημένο πολιτικό σύστημα τις έχει
απαξιώσει για να τις δώσει επί πινακίου φακής σε ιδιώτες ή για να αφήσει
ελεύθερο το πεδίο για τις μεγάλες πολυεθνικές. Αυτό όμως δε σημαίνει πως οι
εταιρείες είναι άχρηστες ή προβληματικές. Το εξειδικευμένο προσωπικό υπάρχει,
τα μηχανήματα εκεί είναι. Ο ελληνικός λαός έχει αυτή τη στιγμή στα χέρια του ΧΡΥΣΑΦΙ, το οποίο οι προδότες που μας
κυβερνούν συνειδητά το απαξιώνουν και το ξεπουλούν.
Επιπλέον, με το χρήμα που θα κόψει το κράτος
θα μπορεί να χρηματοδοτήσει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο για την ανάπτυξη της
αγροτικής παραγωγής. Αυτή τη στιγμή στην χώρα υπάρχουν απέραντες εκτάσεις
ακαλλιέργητης γης, οι οποίες έχουν εγκαταλειφθεί
λόγω του φαινόμενου της αστυφιλίας. Αν λοιπόν το κράτος παρέχει τα υλικά μέσα (
σπόροι, λιπάσματα κτλ), γεωπόνους για την τεχνική υποστήριξη, μέχρι και οικοδόμηση
ολόκληρων οικισμών θα μπορούσε να γίνει, τότε οι πολίτες θα επέστρεφαν μαζικά
στην ύπαιθρο και η ελληνική γη θα ζούσε μια δεύτερη αναγέννηση. Ήδη πολλοί
έλληνες των πόλεων επιθυμούν διακαώς να επιστρέψουν στην επαρχία, αρκεί κάποιος
να τους βοηθήσει, να τους δώσει τα κίνητρα. Ο σκοπός του συγκεκριμένου πλάνου
δεν είναι μόνο η διατροφική επάρκεια, αλλά πρέπει να το δούμε και σαν απόκτηση
εξαγωγικών αγαθών, για την δημιουργία εμπορικού πλεονάσματος. Στην εποχή μας οι
τιμές των τροφίμων διεθνώς είναι στα ύψη. Σήμερα, καλύτερα να έχεις κηπευτικά
παρά πετρέλαιο. Μεγάλη παραγωγή αγροτικών προϊόντων είναι επομένως σημάδι
εύρωστης και υγιής οικονομίας. Και όσον αφορά τη χρηματοδότηση του παραπάνω σχεδίου, δεν
απαιτείται παρά μόνο μικρή βοήθεια από το εξωτερικό. Ο κύριος όγκος των
κονδυλίων θα προέρχεται από ιδίους πόρους, σε εθνικό νόμισμα
Με την ταχύτατη εφαρμογή των παραπάνω μέτρων
η δραχμή πολύ γρήγορα θα αποκτήσει σεβασμό στο διεθνή περίγυρο, η κρίση θα
είναι πια παρελθόν και η χώρα θα μπει για τα καλά στην τροχιά της ανάπτυξης.
Ερώτημα 16: Συγνώμη, αλλά
η Ελλάδα έχει ήδη ένα τεράστιο κράτος και τώρα η λύση που προτείνεται
είναι να το αυξήσουμε και άλλο; Δηλαδή να εγκαταλείψουμε το δυτικό κόσμο και να
επιστρέψουμε στον κομμουνισμό; Και μόνο η σκέψη τρομάζει…
Η παραπάνω αντίδραση είναι καθαρό αποτέλεσμα
της έλλειψης πληροφόρησης που υπάρχει στην Ελλάδα από τα Μ.Μ.Ε. Ας εξετάσουμε
λοιπόν το δημόσιο τομέα και τη λειτουργία του στην Ελλάδα.
Πρώτα απ’ όλα το «έχουμε ένα τεράστιο κράτος»
είναι ένα τερατώδες ψέμα. Σύμφωνα με τον Ο.Ο.Σ.Α. χώρες πολύ πιο προηγμένες από
εμάς έχουν μεγαλύτερο δημόσιο τομέα από τον δικό μας και όμως δεν είναι κομμουνιστικές, στο δυτικό κόσμο
ανήκουν! Αριθμητικά η χώρα μας δεν
έχει μεγάλο δημόσιο. Βεβαίως όμως υπάρχει όντως θέμα κακή οργάνωσης και αναποτελεσματικότητας.
Έχουμε όμως αναρωτηθεί γιατί συμβαίνει αυτό;
Αυτό που λέγεται πως «πληρώνουμε δημοσίους
υπαλλήλους για να κάθονται» είναι ένα ψέμα καλλιεργούμενο από τα Μ.Μ.Ε. Φυσικά
όλοι έχουμε συναντήσει σε δημόσιες υπηρεσίες υπαλλήλους να μην εξυπηρετούν τον
πολίτη όπως πρέπει. Η αιτία όμως δεν
είναι ο υπάλληλος.
Από τη μεταπολίτευση και μετά όλοι οι τομείς
του στενού και δημόσιου τομέα ελέγχονται από το λεγόμενο «κομματικό κράτος». Από
ανθρώπους οι οποίοι είναι κολλητοί και κουμπάροι υπουργών ή πολιτευτές που
απέτυχαν να εκλεγούν. Όλοι αυτοί δεν
είναι μόνιμοι δημόσιοι υπάλληλοι, είναι αλεξιπτωτιστές. Έχουν αναλάβει
διευθυντικές θέσεις μόνο για μικρό χρονικό διάστημα, για όσο έχουν την πολιτική
κάλυψη των προστατών τους. Και ο μοναδικός σκοπός τους είναι να λεηλατήσουν όσα
γίνεται περισσότερα πριν αντικατασταθούν από κάποιον άλλο «κουμπάρο».
Αναλαμβάνοντας λοιπόν θέση στην υπηρεσία, ευνοούν, καλύπτουν και δίνουν
προαγωγές στους χειρότερους υπαλλήλους, στους τεμπέληδες και στους χαφιέδες. Σε
αυτούς που είναι πρόθυμοι να τους δίνουν χείρα βοηθείας σε όλες τις ρεμούλες
που έχουν σκοπό να κάνουν. Αντίθετα αδιαφορούν ή ακόμα χειρότερα κυνηγάνε τους
τίμιους και εργατικούς υπαλλήλους, αυτούς που πονάνε τη δουλειά τους. Γιατί
ένας ευσυνείδητος υπάλληλος δεν έχει καμία ανάγκη το λαμόγιο και μάλιστα μπορεί να του δημιουργήσει και πρόβλημα. Ας
λοιπόν φανταστεί ο κάθε πολίτης, ο οποίος τα έχει με το δημόσιο, να επικρατεί σε
μία ιδιωτική εταιρεία ένα τέτοιο εργασιακό κλίμα. Τι απόδοση πιστεύει ότι θα
είχαν οι υπάλληλοι μιας τέτοιας εταιρείας;
Όταν λοιπόν σε μία δημόσια υπηρεσία δεν
έχουμε την εξυπηρέτηση που θέλουμε πρέπει να γνωρίζουμε καλά πως η αιτία δεν
είναι ο απλός δημόσιος υπάλληλος. Είναι τα κομματόσκυλα που μας κυβερνούν τα
τελευταία τριάντα χρόνια. Και ταυτόχρονα να αναγνωρίσουμε πως σε αυτές τις
χαώδεις συνθήκες του δημοσίου υπάρχουν και υπάλληλοι – σωστοί ήρωες – που αγωνίζονται και παράγουν καθημερινά έργο και
χάρη στους οποίους κάποια πράγματα λειτουργούν ακόμα, διαφορετικά θα είχαν
καταρρεύσει τα πάντα. Αυτό που πρέπει να γίνει στην Ελλάδα είναι μια θεσμική –
ενταγμένη στο Σύνταγμα - πλήρης αποσύνδεση του κράτους από τα κόμματα και
θέσπιση αυστηρότατων εσωτερικών και εξωτερικών ελέγχων.
Να δούμε και τα στοιχεία τώρα
Σύμφωνα με την Ε.Ε. οι έλληνες δημόσιοι
υπάλληλοι είναι από τους πιο χαμηλά αμειβόμενους, οι κοινωνικές δαπάνες είναι
επίσης πολύ χαμηλές, αλλά η χώρα μας είναι στην πρώτη θέση στις προμήθειες.
Δηλαδή τα υπέρογκα ποσά που υποτίθεται ότι πληρώνουμε στο δημόσιο δεν πάνε σε μισθούς και επιδόματα, πάνε σε
υπερτιμολογήσεις πολυεθνικών και εγχώριων κρατικοδίαιτων εταιριών. Τα
Μ.Μ.Ε. όμως παρουσιάζουν ξανά και ξανά μόνο τους τυφλούς της Ζακύνθου, γι’ αυτό
υπάρχει και αυτή η στρεβλωμένη αντίληψη. Παρουσιάζουν μόνο τις μαρίδες για να
μην πέφτει φώς στα πραγματικά αρπαχτικά τύπου SIEMENS, σε
αυτούς που αποζυμούν καθημερινά τον ιδρώτα του ελληνικού λαού.
Τι κράτος προτείνει το Ε.ΠΑ.Μ.
Το Ε.ΠΑ.Μ. δε φιλοδοξεί η Ελλάδα να γίνει
Σοβιετική Ένωση. Στην χώρα που οραματίζεται, τα περίπτερα, τα καταστήματα, οι
βιοτεχνίες κτλ. θα συνεχίσουν να ανήκουν σε ιδιώτες. Κάθε υγιής ιδιωτική πρωτοβουλία θα ενθαρρύνεται με κάθε μέσο.
Κάποιοι όμως κρίσιμοι τομείς, όπως είναι οι τράπεζες, ο ορυκτός πλούτος, οι
μεταφορές πρέπει να είναι στον έλεγχο του κράτους. Το σύστημα αυτό λειτουργεί
με επιτυχία στις πιο αναπτυγμένες χώρες του κόσμου, τις σκανδιναβικές. Εμείς
μπορούμε να κάνουμε αυτό το σύστημα ακόμα καλύτερο, ώστε να γνωρίσει πια ο λαός
μας μια πραγματική εποχή ευημερίας. (Παρακάτω παρατίθεται ένα άρθρο για το μύθο
του τεράστιου δημόσιου τομέα, το οποίο περιλαμβάνει και επίσημα στοιχεία του Ο.Ο.Σ.Α.,
επίσημα στοιχεία του Δ.Ν.Τ για το ίδιο θέμα, και το ντοκιμαντέρ από το «Κουτί
της Πανδώρας» για τον – κατασυκοφαντημένο -
Ο.Σ.Ε., όπου αποδεικνύεται πως η
διάλυση του οργανισμού δεν προήλθε από τους εργαζόμενους, αλλά από διαπλοκή
ιδιωτικών επιχειρηματιών και κομματικών μηχανισμών.)
Ο.Σ.Ε. (Α’ μέρος): http://vimeo.com/38449663
Ο.Σ.Ε. (Β’ μέρος): http://vimeo.com/38864864
Ερώτημα 17: Μέχρι όμως να γίνουν όλα αυτά, να υπάρξει
ανάπτυξη και να αποκτήσει η δραχμή διεθνή αξία, θα μεσολαβήσει ένα διάστημα που
η ελληνική οικονομία και κοινωνία θα υποστούν τέτοιους κραδασμούς από τους
οποίους μπορεί ποτέ να μη συνέλθουν, ώστε προχωρήσουν στο επόμενο στάδιο. Αυτός
ο κίνδυνος δεν είναι υπαρκτός;
Εύλογο ερώτημα. Να το δούμε απλά. Υποθέτουμε
πως βρισκόμαστε στην επόμενη μέρα της επιστροφής στη δραχμή. Για τις εσωτερικές
συναλλαγές (μισθοί, συντάξεις, φόροι) χρησιμοποιούμε δραχμές και όλα κυλάνε
ομαλά. Στο εξωτερικό όμως οι εταιρείες δεν δέχονται τη δραχμή σαν αξιόπιστο
νόμισμα και αρνούνται να μας παρέχουν πετρέλαιο, τρόφιμα, φάρμακα. Εκεί τι
γίνεται; Καταστρεφόμαστε; Και βέβαια όχι! Απλούστατα για τις εξωτερικές συναλλαγές,
τον πρώτο καιρό, μέχρι να σταθεροποιηθεί η κατάσταση, δεν πληρώνουμε σε δραχμές,
πληρώνουμε σε συνάλλαγμα!
Το 2002 ανταλλάξαμε τις δραχμές μας με ευρώ.
Τα πεντοχίλιαρα και δεκαχίλιαρα που είχαμε καταστραφήκανε και πήραμε το
καινούριο νόμισμα.
Αν λοιπόν γίνει το αντίστροφο τα εικοσάευρα
και πενηντάευρα, που θα αποσυρθούν από την κυκλοφορία για να ανταλλαχθούν με
δραχμές, δεν υπάρχει λόγος να καταστραφούνε. Θα τα συσσωρεύσει το κράτος ως
συνάλλαγμα για τους πρώτους δύσκολους μήνες. Και μιλάμε για αρκετά
δισεκατομμύρια που κυκλοφορούν γύρω μας ως ζεστό χρήμα.
Άλλη πηγή συναλλάγματος μπορούν να είναι τα
ορυχεία χρυσού. Αυτή τη στιγμή στη Χαλκιδική παράγονται αρκετοί τόνοι χρυσού
ετησίως, μόνο που δυστυχώς η εκμετάλλευση τους γίνεται από ιδιώτες. Μάλιστα
πρόσφατα νέες φλέβες χρυσού βρέθηκαν και στο Κιλκίς, αλλά και εκεί δόθηκε σε
ιδιωτική εταιρεία άδεια για την εκμετάλλευση τους. Αυτά τα ορυχεία το κράτος
πρέπει να τα εθνικοποιήσει, ώστε η κρατική πλέον τράπεζα της Ελλάδος να εκδώσει
ομόλογα με εγγύηση την ετήσια παραγωγή χρυσού. Αν λοιπόν η χάρτινη δραχμή μας δεν
γίνεται δεκτή τον πρώτο καιρό στις διεθνείς αγορές, με πληρωμή σε χρυσό δε
νομίζω να αντιμετωπίσουμε πρόβλημα!
Ακόμα μη ξεχνάμε το χρυσό στα υπόγεια της
Τραπέζης της Ελλάδος – όσος υπάρχει ακόμα βέβαια. Αφού τον πάρει ο λαός στα
χέρια του, θα μπορεί με μέρος αυτού να εκδοθούν χρυσές δραχμές, που θα
χρησιμοποιούνται αποκλειστικά ως συνάλλαγμα για τις διεθνείς συναλλαγές.
Τρόποι για να περάσουμε την μεταβατική
περίοδο της αλλαγής σε δραχμές γρήγορα και σχετικά ανώδυνα υπάρχουν. Δε θα
πέσει ο ουρανός να μας πλακώσει, όπως ακούμε καθημερινά στα κανάλια. Είναι
απλώς θέμα βούλησης.
Ερώτημα 18: Συγνώμη, αλλά, όπως ακούμε καθημερινά γύρω
μας, «η Ελλάδα δεν παράγει τίποτα».
Φτάνουν τα παραπάνω που αναφέρθηκαν για να ενεργοποιήσουμε μια πολιτική
ανάπτυξης και ταυτόχρονα να πραγματοποιήσουμε τις απόλυτα αναγκαίες εισαγωγές;
Η φράση «η Ελλάδα δεν παράγει τίποτα» είναι
ένας μύθος, τον οποίον τον έχει δημιουργήσει το κατεστημένο για να πλήξει το
ηθικό του ελληνικού λαού. Και είναι τόσο αστήριχτος μύθος που οποιοσδήποτε
άνθρωπος με κοινή λογική μπορεί να τον καταρρίψει. Δηλαδή τι σημαίνει «δεν
παράγεται τίποτα», ότι σήμερα στην Ελλάδα δεν καλλιεργείται ούτε ένα χωράφι,
δεν λειτουργεί ούτε ένα ορυχείο, δεν κατασκευάζεται ούτε ένα φάρμακο; Όλοι οι
έλληνες δηλαδή είναι αραχτοί στα καφενεία και δεν προσφέρουν τίποτα; Ε, μην
τρελαθούμε τελείως! Αυτά είναι ιστορίες για αγρίους! Μόνο νήπια μπορούν να
ασπάζονται αυτήν την αντίληψη.
Πιο συγκεκριμένα, να δούμε τα στοιχεία. Όσον
αφορά τα τρόφιμα σύμφωνα με την τελευταία μελέτη της ΠΑΣΕΓΕΣ η Ελλάδα σήμερα,
παρ’ όλες τις καταστροφικές πολιτικές που εφαρμόζονται στον αγροτικό τομέα,
συνεχίζει να έχει 91% διατροφική επάρκεια. Σαφώς βέβαια και υπάρχουν αγαθά,
όπως τα όσπρια, η ζάχαρη, το χοιρινό και μοσχαρίσιο κρέας όπου υπάρχει σημαντικό
έλλειμμα. Σε άλλα όμως αγαθά, όπως οι ελιές, τα ψάρια, τα φρούτα υπάρχει πολύ
μεγάλο πλεόνασμα. Το έλλειμμα τώρα αυτό μπορεί πολύ εύκολα να καλυφθεί με
διακρατικές συμφωνίες. Για παράδειγμα, κάθε χρόνο μπαίνουν παράνομα από τη
Βουλγαρία και τα Σκόπια αναρίθμητα κοπάδια ζώων και βαφτίζονται ελληνικά. Αντί λοιπόν
να έχουμε αυτή τη παρανομία μπορούμε να υπογράψουμε διακρατικές συμφωνίες με
τις κυβερνήσεις των χωρών αυτών, δίνοντας τους κάτι άλλο που αυτοί έχουν
ανάγκη, και να εισάγουμε όλα αυτά τα κοπάδια
νόμιμα. Εφαρμόζοντας τις κατάλληλες πολιτικές, με δραχμή, δεν πρόκειται να
πεινάσει ούτε
ένας έλληνας! Πείνα υπάρχει σήμερα με την πολιτική των
μνημονίων και της τρόικας.
Ταυτόχρονα η Ελλάδα, αν και μικρή σε μέγεθος,
επειδή πιθανότατα είναι στη συμβολή τριών ηπείρων, έχει και ένα πολύ πλούσιο
υπέδαφος. Για παράδειγμα, αυτή τη στιγμή η χώρα μας κατέχει τη δεύτερη θέση
στην Ε.Ε. στην παραγωγή λιγνίτη και βωξίτη. Έχει πολύ μεγάλη παραγωγή μαρμάρου,
ενώ σε κάποια άλλα ορυκτά όπως τον περλίτη, το μπετονίτη και την ελαφρόπετρα
είναι στις πρώτες θέσεις στον κόσμο. Τα παραπάνω νούμερα αφορούν υλικά που ήδη
εξορύσσονται! Δεν υπολογίζουμε το πετρέλαιο, το φυσικό αέριο, το όσμιο και ένα
σωρό άλλα που είναι ακόμα κρυμμένα στην ελληνική γη. Στο θέμα των ορυκτών πρώτων
υλών λοιπόν η χώρα μπορεί ΤΩΡΑ σε
σειρά υλικών να καλύψει τις ανάγκες της και ταυτόχρονα να εξάγει για την απόκτηση
συναλλάγματος.
Όσον αφορά τα φάρμακα, αυτή τη στιγμή
λειτουργούν στην Ελλάδα πάνω από είκοσι παραγωγικές μονάδες φαρμάκων καθαρά
ελληνικών εταιρειών. Ήδη ένα σημαντικό μέρος από τα φάρμακα που κυκλοφορούν
στην αγορά παράγεται εδώ. Βέβαια το μεγαλύτερο μέρος της ελληνικής παραγωγής
προορίζεται για εξαγωγές, διότι τα κυκλώματα που δραστηριοποιούνται στην
διακίνηση του φαρμάκου προτιμούν να εισάγουν από το εξωτερικό. Ντόπια παραγωγή
όμως, αυτή τη στιγμή υπάρχει, τα
μηχανήματα είναι σε λειτουργία, οι έλληνες επιστήμονες δουλεύουν ήδη! Και να
λάβουμε υπόψη μας πως οι ανάγκες του ελληνικού λαού για φάρμακα είναι
υπερδιογκωμένες από συγκεκριμένα συμφέροντα που θέλουν να κερδοσκοπήσουν. Η
χώρα μας είναι τρίτη παγκοσμίως στην φαρμακευτική δαπάνη, ενώ ειδικά στην
κατανάλωση αντιβιοτικών κατέχει την πρώτη θέση. Και αυτή η υπερκατανάλωση
γίνεται χωρίς να συντρέχει κάποιος ιδιαίτερος αντικειμενικός λόγος, π.χ.
επιδημία, υποσιτισμός κτλ. Συμβαίνει καθαρά για λόγους κερδοσκοπίας. Βλέπουμε
λοιπόν πως με ορθολογική χρήση των φαρμάκων και λαμβανομένου υπόψη τις
υπάρχουσες δυνατότητες των παραγωγικών μας μονάδων οι πραγματικές μας ανάγκες
για εισαγωγές είναι πολύ μικρότερες από αυτό που γενικά πιστεύεται. (Παρακάτω
παρατίθενται η τελευταία μελέτη διατροφικής επάρκειας της ΠΑΣΕΓΕΣ, άρθρο για
τον ορυκτό πλούτο της χώρας και μελέτες του Ο.Ο.Σ.Α. για τις δαπάνες και την
υπερκατανάλωση φαρμάκων στην Ελλάδα.)
Μελέτη
διατροφικής επάρκειας, ΠΑΣΕΓΕΣ Αύγουστος 2012:http://www.scribd.com/doc/103214247/PASEGES-Autarkeia-Agrotikon-Diatrofikon-Proionton-Augoustos-2012
Άρθρο για
την υπερκατανάλωση φαρμάκων στην Ελλάδα:http://drtsili.blogspot.gr/2012/08/blog-post_27.html
Μελέτη για
τη φαρμακευτική δαπάνη παγκοσμίως:http://www.oecd-ilibrary.org/sites/health_glance-2011-en/07/04/index.html;jsessionid=2hga2ul9op1po.x-oecd-live-02?contentType=&itemId=/content/chapter/health_glance-2011-63-en&containerItemId=/content/serial/19991312&accessItemIds=/content/book/health_glance-2011-en&mimeType=text/html
Μελέτη για
την κατανάλωση φαρμάκων παγκοσμίως: http://www.oecd-ilibrary.org/sites/health_glance-2011-en/04/11/index.html?contentType=&itemId=/content/chapter/health_glance-2011-39-en&containerItemId=/content/serial/19991312&accessItemIds=/content/book/health_glance-2011-en&mimeType=text/html
Ερώτημα 19: Γιατί πρέπει υποχρεωτικά να γυρίσουμε σε
δραχμή για να υλοποιηθούν τα παραπάνω; Με το ευρώ δεν μπορούμε να
πραγματοποιήσουμε αυτές τις αλλαγές;
Όπως είπαμε παραπάνω το νόμισμα είναι ένα
εργαλείο για να διευκολύνουμε τις ζωές μας. Η αξία του εξαρτάται από τις
πολιτικές με τις οποίες υποστηρίζεται. Με εθνικό νόμισμα, με δραχμή, μια φιλολαϊκή
κυβέρνηση, με τα κατάλληλα μέτρα, μπορεί σε σύντομο χρονικό διάστημα να κάνει
τη χώρα Ελβετία. Αντίστροφα, μια προδοτική κυβέρνηση, με τους κατάλληλους
χειρισμούς, μπορεί να κάνει τη χώρα Σομαλία. Τέλος πάντων όμως, η πορεία που θα
ακολουθήσει η χώρα με εθνικό νόμισμα επαφίεται αποκλειστικά και μόνο στη
βούληση του ελληνικού λαού.
Με το ευρώ δεν ισχύει το ίδιο. Το ευρώ επειδή
είναι ένα νόμισμα που το εκδίδουν και το ελέγχουν ξένοι η βούληση του ελληνικού
λαού είναι αδιάφορη! Άλλοι ορίζουν τις τύχες της χώρας. Και φυσικά αυτοί οι
ξένοι, οι διεθνείς τραπεζίτες δηλαδή, κατευθύνουν την πορεία της Ελλάδας με
βάση τα δικά τους συμφέροντα. Και αν τολμήσει ο ελληνικός λαός να αντιδράσει,
π.χ. αρνηθεί να πληρώσει το εξωτερικό χρέος, τότε πολύ απλά η Ευρωπαϊκή
Κεντρική Τράπεζα ελαττώνει δραστική την παροχή χρήματος προς τη χώρα μας και η
οικονομία μας καταρρέει εντός ολίγων ημερών. Το ευρώ λοιπόν δεν είναι το ισχυρό
νόμισμα για το οποίο, όπως ακούμε στις ειδήσεις, πρέπει να νιώθουμε υπερήφανοι.
Είναι το πιστόλι στον κρόταφο της Ελλάδας.
Ερώτημα 20: Με το εξωτερικό χρέος τι θα γίνει; Θα
μετατραπεί και αυτό σε δραχμές;
Κάθε πληρωμή εξωτερικού χρέους θα σταματήσει
αμέσως. Δε θα αρνηθούμε να πληρώσουμε, δε θα το παίξουμε μπαταξήδες. Απλώς δε
θα αναγνωρίσουμε καθόλου το χρέος.
Για το εξωτερικό χρέος της χώρας μας πρέπει
να γνωρίζουμε ένα βασικό πράγμα. Το
χρέος αυτό δεν το έχει δημιουργήσει ο ελληνικός λαός. Έχει προκύψει από
νταβατζήδες! Ηθικά είναι απόλυτα σωστό να σταματήσουμε να πληρώνουμε. Αν μελετήσουμε όλα τα δάνεια που έχει πάρει η
Ελλάδα από την Επανάσταση και μετά θα δούμε πως τα λεφτά που έχουν μπει στην
χώρα μας τα έχουμε ξεπληρώσει στο πολλαπλάσιο. Η πλειοψηφία των δανείων που μας
έδιναν ήταν υπό το άρτιο. Υπό το άρτιο σημαίνει πως π.χ. ένα δάνειο εγγράφονταν για εκατό χιλιάδες. Στο
χέρι όμως παίρναμε εξήντα χιλιάδες, όμως το τελικό ποσό που χρωστάγαμε ήταν εκατό και φυσικά και οι τόκοι
έτρεχαν για εκατό. Και αυτά τα δάνεια τα παίρναμε υπό τον όρο να αγοράζουμε
οπλικά συστήματα και βιομηχανικά προϊόντα από τις εταιρείες των δανειστών μας. Ότι
απέμενε τα λεηλατούσε η ντόπια πολιτική και επιχειρηματική ολιγαρχία. Ο λαός
δεν κέρδιζε τίποτα, μόνο χρεωνόταν. Τέτοια
τοκογλυφία ούτε στην κατοχή δεν υπήρχε!
Με τη σύγκληση Εθνοσυνέλευσης και τη σύνταξης
νέου Συντάγματος θα θεωρηθεί πως υπάρχει αλλαγή καθεστώτος σε αυτή τη χώρα.
Πράγμα που θα γίνει πιο έντονο όταν όλοι αυτοί που μας κυβερνούν και μας
κυβέρνησαν (Σημίτης, Παπανδρέου, Σαμαράς, Βενιζέλος κτλ) οδηγηθούν σε λαϊκά
δικαστήρια με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας. Τότε θα μπορούμε να πούμε
στους δανειστές «το χρέος αυτό είναι του παλιού καθεστώτος, το νέο καθεστώς – ο
λαός – δεν έχει καμία συμμετοχή σε αυτό, βρείτε τα με τους προηγούμενους.» Και
αν κάποιοι αναρωτιούνται: «μα θα το δεχτούν οι ξένοι πιστωτές αυτό;», ας
ρίξουμε μια ματιά στο παράδειγμα της Αργεντινής.
Στην Αργεντινή, μετά την οικονομική
κατάρρευση του 2001, η νέα κυβέρνηση προχώρησε σε μονομερή διαγραφή χρεών. Και
όχι απλώς δεν είχε επιπτώσεις από το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα, αλλά σήμερα
η Αργεντινή ανήκει και στη λέσχη των είκοσι πλουσιότερων χωρών του κόσμου!
Σήμερα μάλιστα οι συνθήκες ευνοούν ακόμα
περισσότερο τη χώρα μας για μονομερή διαγραφή χρεών!(Παρακάτω παρατίθεται μια
πολύ εμπεριστατωμένη δημοσιογραφική έρευνα για τα δάνεια που έχει λάβει η
Ελλάδα από το 1821 έως σήμερα, ένα άρθρο του πολύ γνωστού περιοδικού FORBES για το «κακό παράδειγμα» της Αργεντινής και ένα άρθρο του
Δ.Καζάκη που επεξηγεί γιατί σήμερα είναι πιο καλές οι συνθήκες για διαγραφή
χρεών)
Ερώτημα 21: Με το εμπορικό έλλειμμα που έχει η χώρα τι θα
γίνει;
Το εμπορικό έλλειμμα που έχει η Ελλάδα είναι
όντως ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα. Σήμερα εισάγουμε πολύ περισσότερα από αυτά που
παράγουμε. Αυτό που πρέπει να γίνει είναι να καταργήσουμε την πολιτική των
ανοιχτών αγορών. Θα επιτρέπουμε να εισάγονται μόνο προϊόντα που διαθέτουν υψηλά
στάνταρ ποιότητας, τουλάχιστον ισάξια με τα ελληνικά. Και τότε η Coca Cola και η PepsiCo θα αντιμετωπίσουν
σοβαρό πρόβλημα να διαθέσουν τα προϊόντα τους. Τότε θα δούμε την ΕΨΑ, τη ΛΟΥΞ
και άλλες ελληνικές εταιρείες να γιγαντώνονται για να καλύψουν το κενό με
ευεργετικές συνέπειες για την απασχόληση. Να διευκρινίσω εδώ πως δεν αναφέρομαι
σε εμπάργκο. Θα εισάγουμε από όλες τις χώρες αλλά όχι σκουπίδια πολυεθνικών,
μόνο υψηλής ποιότητας προϊόντα, πράγμα που θα είναι γενικότερα ωφέλιμο για τον
ελληνικό λαό και όχι μόνο στα οικονομικά. Με τις παραπάνω ενέργειες το εμπορικό
έλλειμμα γρήγορα θα εξαλειφθεί.
Ερώτημα 22: Το παλιό πολιτικό σύστημα θα υποστεί κυρώσεις
για αυτά που έχουν διαπράξει ή θα αρκεί η απομάκρυνση τους από την εξουσία;
Η τιμωρία των πολιτικών που μας κυβερνούν
επιβάλλεται, όχι όμως για λόγους εκδίκησης.
Ο πρώτος λόγος θα είναι, όπως προείπαμε, για
να καταδείξουμε σε όλο τον κόσμο την αλλαγή καθεστώτος σε αυτή τη χώρα.
Ο δεύτερος είναι για λόγους δικαιοσύνης. Αν
αφήσουμε ατιμώρητους ανθρώπους που έχουν διαπράξει εγκλήματα εσχάτης προδοσίας,
τότε είναι αδύνατον να εμφυσήσουμε αίσθημα δικαίου σε αυτή τη χώρα. Ακόμα και
αν οι πολιτικοί φύγουν με ελικόπτερα θα προσλάβουμε εταιρείες αναζήτησης καταζητούμενων,
που θα τους βρουν όπου και αν πάνε, θα τους φέρουν πίσω, θα δικαστούν
και θα καταδικαστούν όπως τους αξίζει.
και θα καταδικαστούν όπως τους αξίζει.
|
Ερώτημα 23: Στο εξωτερικό τι επιπτώσεις θα υπάρχουν από
μια έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ
Το πρώτο που θα γίνει θα είναι μια κάθετη
πτώση των διεθνών χρηματαγορών. Εμάς όμως αυτό δεν μας αφορά, διότι η χώρα μας δεν έχει ανάγκη δανεικών. Τα τακτικά έσοδα
φθάνουν και περισσεύουν για να πληρωθούν μισθοί και συντάξεις. Μια απλή ματιά
στον προϋπολογισμό αρκεί για να διαπιστωθεί αυτό.
Όσον αφορά το ευρώ, μια έξοδος της Ελλάδας θα
είναι η ληξιαρχική πράξη θανάτου του κοινού νομίσματος. Εάν η Ελλάδα με τη δραχμή τα καταφέρει θα υπάρξει πάνδημο
αίτημα όλων των ευρωπαϊκών λαών για επιστροφή σε εθνικό νόμισμα. Το πολύ σε δύο
χρόνια το ευρώ θα έχει πάψει να υφίσταται.
Η επιστροφή στη δραχμή λοιπόν θα μπορούσε να
σημάνει την απελευθέρωση όλων των λαών της Ευρώπης. (Παρακάτω παρατίθεται ο προϋπολογισμός
του 2013 και ένα άρθρο στους Financial Times του Arvind Subramanian, ενός από τους εκπροσώπους της Παγκόσμιας
Τάξης, όπου αποτυπώνει ρεαλιστικά το τι καταστροφή θα είναι για την ευρωζώνη αν
η Ελλάδα τα καταφέρει με δραχμή και πόσο ανατρεπτικό στα σχέδια για παγκόσμια
κυριαρχία)
Το άρθρο σχολιασμένο (αγγλικά): http://www.prisonplanet.com/bilderberg-scheme-to-save-the-euro.html
Το άρθρο σχολιασμένο (ελληνικά):http://kostasxan.blogspot.gr/2012/05/m.html
Ερώτημα 24: Από την αλλαγή του νομίσματος αρνητικές
συνέπειες δεν θα υπάρξουν;
Αν εφαρμοστεί το σχέδιο στο οποίο έχει γίνει
αναφορά η μόνη αρνητική συνέπεια είναι πως για μερικούς μήνες - η περίοδος που
θα συντελείται η αλλαγή σε δραχμή και θα γίνονται οι απαραίτητες μεταρρυθμίσεις
- ο πολίτης δε θα έχει δυνατότητα να
αγοράζει κάποια μη απαραίτητα καταναλωτικά αγαθά, όπως λάπτοπ και iphone5.
Όμως δε θα πεινάει κανείς, δε θα κόβεται
σε κανέναν το ρεύμα, δε θα γίνονται κατασχέσεις και όλοι θα έχουν χρήματα για
να ικανοποιούν τις ανάγκες τους για
ένδυση, μόρφωση, μετακίνηση, διασκέδαση. Και ακόμη μια φορά να τονίσουμε
πως οι παραπάνω περιορισμοί στα συγκεκριμένα καταναλωτικά αγαθά θα είναι καθαρά
ΠΡΟΣΩΡΙΝΟΙ. Με
τη σταθεροποίηση της κατάστασης, και σε εγχώριο και σε διεθνές επίπεδο, ο
ελληνικός λαός θα αποκτήσει πια πραγματική ανάπτυξη και ευημερία. Αυτό ακριβώς που
ονειρεύτηκαν και οι προπάτορες μας όταν πριν από σχεδόν διακόσια χρόνια ξεσηκώθηκαν
για να δουν κάποια μέρα μιαν ελεύθερη Ελλάδα και ένα ελεύθερο ελληνικό λαό.
(Τέλος παρατίθεται η ανάλυση του
οικονομολόγου και Γ.Γ. του Ε.ΠΑ.Μ. Δ.Καζάκης για τις επιπτώσεις επιστροφής στην
δραχμή)